Zee in beroering



De zee kan kalm zijn of in beroering, hij kan passief zijn of actief. Wanneer er een storm opsteekt verschijnen er golven. Als de storm weer gaat liggen zijn de golven verdwenen, dan blijft alleen de zee over. Dus in zekere zin bestaan er geen golven. In essentie bestaat alleen de zee. Zonder zee kan er onmogelijk een golf zijn. Zelfs als er een golf is blijft de zee de ondergrond. Ook al zijn de golven nog zo onstuimig, in de diepte is de zee roerloos. Een golf verschijnt en verdwijnt, maar de zee blijft. Je kunt de mens ook zien als de zee. Want de mens is in essentie bewustzijn (de zee). Aan de oppervlakte van het bewustzijn kunnen denken en voelen (de golven) er voor zorgen dat net als bij de zee het er onstuimig aan toegaat. Maar in de diepte van het bewustzijn valt er geen enkele beweging te bespeuren. Want het bewustzijn is onveranderlijk, het is de constante factor. Wanneer de storm van de geest (denken en voelen) weer gaat liggen blijft alleen het bewustzijn over. Denken en voelen zijn slechts vormen die in het bewustzijn verschijnen en verdwijnen. De enige vrijheid van de mens is zich wel of niet met die verschijningsvormen te identificeren.

Blij zijn

Degenen die mijn logs lezen kunnen zich misschien nauwelijks voorstellen dat ik soms ook heel erg kan lachen en blij kan zijn. Maar toch is het echt zo. Wat er dan gebeurt kan ik je onmogelijk vertellen, maar de wereld veranderd totaal. Misschien komt het wel omdat ik me op dat moment hier thuis voel. Ik voel me dan zo gelukkig dat ik me niet voor kan stellen dat er ooit nog meer mogelijk is. Dan maak ik me niet druk meer over de zin van het leven omdat mijn leven op dat moment totale voldoening geeft. Dan doe ik niet meer moeilijk over de hemel of de hel omdat het leven zelf een paradijs is. Zonder drugs alcohol of andere aanverwante artikelen te gebruiken en zonder dat er enige reden voor is komen er spontane uitbarstingen van vreugde in me op. Mijn lachen is geen gewoon lachen, maar ik lach met iedere cel van mijn lichaam. Dan laat ik me niets meer wijsmaken dat plezier iets is voor in de toekomst, voor in de hemel of voor later. Als je blij bent wordt dat vaak belachelijk en gek gevonden. Maar bij mij is dat niet het geval. Mijn vreugde werkt blijkbaar aanstekelijk het geeft ook blijdschap aan de mensen in mijn omgeving. Door van de kleine dingen te genieten wordt het leven voor mij een feest. Maar helaas komt aan dit feest net zoals bij ieder feest een einde. Want zodra angst zijn intrede doet verdwijnt die blijdschap op een of andere manier. Maar wat er ook gebeurt in mijn leven mijn 'blijzijn' zal nooit verloren raken

Tijd heelt alle wonden

Ieder mens kent grote en kleine problemen. Toch heb ik op een of andere manier altijd het gevoel dat mijn problemen de grootste en de beroerdste zijn. Gelukkig weet ik ook dat mijn problemen vanzelf weer voorbij gaan. Zonder dat ik daar iets voor hoef te doen. Hoe beroerd en uitzichtloos mijn problemen ook zijn, uiteindelijk sterven ze gewoon een natuurlijke dood. Sommigen mensen gaan daarvoor naar een psychiater. Psychiaters zijn serieuze mensen. Met wat voor absurd probleem je ook komt, ze luisteren oprecht, trekken een conclusie en gaan direct aan het werk. Hoe lang het duurt voordat je van je probleem af bent heeft veel te maken met je financiele situatie. Want als je geld genoeg hebt kun je je hele leven er mee door blijven gaan. Maar er komt een tijd dat je er genoeg van hebt, dat je afrekent met je probleem. Op dat moment heeft de tijd je wond geheeld, niet de psychiater. Want het is gewoon een kwestie van tijd. Misschien had je probleem zichzelf al veel eerder opgelost. Maar de psychiater verhinderde het een natuurlijke dood te sterven

Het recht om te sterven

Ondanks dat ik bang ben voor de dood vindt ik dat ik het recht heb om te sterven wanneer ik dat wil. Want er kan een moment in mijn leven komen dat het genoeg is geweest. Niet omdat ik dement ben of aan een dodelijke ziekte lijdt. Maar gewoon omdat het mooi is geweest. Waarom wachten totdat ik van ouderdom sterf of door een auto wordt overreden ? Waarvoor nog langer wachten als ik intens geleefd en heb lief gehad. Wat heeft het nog voor nut als ik alles gedaan heb wat ik wilde doen en alles heb meegemaakt wat ik wilde meemaken.?. Wat zou verder leven dan nog kunnen toevoegen? Ik zal alleen maar in herhalingen vallen. Alsof ik steeds hetzelfde boek zit te lezen terwijl ik dat boek al duizenden keren uit heb. Ik wil alleen maar toestemming hebben omdat boek voorgoed dicht te slaan..Militairen, politie en rechters hebben in bepaalde omstandigheden het recht om andere mensen te doden die daar niet om gevraagd hebben. Maar als je er zelf om vraagt schijnt er niemand te zijn die daar het recht of toestemming voor heeft. Ik heb geen zin om het aan het toeval over te laten als ik het zelf kan regelen. Dan kan ik me tenminste op mijn gemak voorbereiden. Al mijn vrienden zal ik uitnodigen en ook al diegenen die ik heb liefgehad. Zodat ik al die mensen kan bedanken en rustig afscheid van ze nemen

Ik ben een papegaai

Ik weet niets van mezelf en niets over mezelf. Alles wat ik weet heb ik van anderen. Alles wat ik ooit geleerd heb is geleend materiaal. Zelfs de kennis over wie ik ben is tweede hands kennis. Iemand zegt bijvoorbeeld dat ik intelligent, dom, mooi, lelijk, introvert of extravert ben en vervolgens ga ik daar achteraan hollen. Als kind ben ik al gedresseerd om onecht te zijn. Iedereen in mijn omgeving heeft me altijd verteld hoe ik zou moeten zijn en hoe ik me zou moeten gedragen. En omdat ik daar voortdurend gevolg aan heb gegeven werd ik gewaardeerd. Als ik onecht was kreeg ik waardering en werd er gezegd dat ik echt was. Dus als ik onecht was noemde men dit echt. En zogauw ik mezelf probeerde te zijn was ik een probleemkind. Vandaar dat ik een papegaai ben geworden, een imitator. Ik ben nooit eerlijk geweest tegenover mezelf. Ik heb mezelf nooit de kans gegeven om mezelf te zijn. Blijkbaar is het gemakkelijker om iemand te imiteren dan om jezelf te zijn

Toeschouwers

Ik kijk gemiddeld twee uur per dag televisie. Onderzoeken hebben echter uitgewezen dat mensen gemiddeld 4 uur per dag kijken.Maar er zijn dwazen die misschien nog langer kijken. Gaande weg zijn we toeschouwers geworden. We kijken naar een erotische film Maar we vrijen zelf niet, dat doen acteurs. Wij doen niets, we kijken alleen maar toe. Met een drankje en een zak chips zitten we onderuitgezakt in onze stoel.Ook al is er een groot verschil tussen kijken en doen, toch voelen we ons tevreden als we een mooie liefdes film gezien hebben. Ondanks dat we alleen maar toekijken. Miljoenen mensen kijken toe en de mensen waar naar gekeken wordt zijn acteurs. Maar een acteur bedrijft niet echt de liefde. Want alles wat hij doet is onecht omdat hij er voor wordt betaald. Alles is vals, zijn liefdespel, zijn hartstocht, zijn genegenheid, zijn tederheid, allemaal onecht. Wat is er met de wereld gebeurd? Als je ziet dat mensen die iets doen acteren en er voor worden betaald, en de rest van de wereld niets doet en toekijkt. Één ding staat echter vast, hét leven kunnen ze ons in ieder geval niet afnemen , alleen onze televisie. Want helaas hebben we niets anders.

Angst voor de dood

Net als de meeste mensen ben ik bang voor de dood. Vandaar dat ik er niet graag over praat, of over nadenk.Doorgaans tracht ik dit voor mij zo onaangename onderwerp zoveel mogelijk te vermijden. Zodat ik denk dat alleen anderen doodgaan, althans dat het voor mij nog lang niet aan de orde is. Ik doe net of ik de enige uitzondering ben, alsof de dood aan mijn deur voorbij zal gaan . Daarom lijkt het alsof ik er me helemaal niet druk over maak. Maar diep van binnen ben ik ontzettend bang omdat er daar geen enkele twijfel over bestaat. Uiteindelijk weet ik natuurlijk één ding zeker en dat is dat ik dood ga. Het hele leven is voor mij één grote onzekerheid, terwijl de dood mijn enige zekerheid is. Daarom vindt ik de dood onrechtvaardig en onlogisch. Want als ik toch doodga, wat is dan de zin van het leven? Waarom en waarvoor leef ik dan, wat is de zin van dit alles? Als ik toch doodga kan ik er net zo goed á la de minuut een einde aan maken. Waarom dan nog verder gaan met elke dag weer opstaan, werken en weer naar bed gaan? Wat is de zin om voortdurend met die angst te leven, als er tenslotte toch een einde aankomt?

Alles wat ik doe is onbelangrijk

Alles wat ik doe in mijn leven is niet essentieel, onbelangrijk. Ook al denk ik soms dat het wel degelijk betekenis heeft. Wanneer ik stop met wat ik doe gaat er echter niets verloren.De wereld draait gewoon verder Zo ben ikvan de vroege morgen tot de late avond bezig met nutteloze zaken. En aan het eind van de dag ben ik daar doodmoe van. Vervolgens ga ik naar bed en de volgende morgen begin ik er weer opnieuw mee. Ik baal zo van dit zinloze bestaan, maar toch ben ik bang om naar die zinloosheid te kijken. Want als ik het niet de rug toekeer wordt ik depressief en ga ik me afvragen wat ik aan het doen ben. Alles wat ik doe heeft dus geen enkele zin. Maar ik moet er wel zin aan geven wil ik mijn gevoel van eigenwaarde voeden en versterken

Waarom ontsnappen?

Ik ben liever met gisteren of morgen bezig dan met het huidige moment. Want in het huidige moment komt er een onbestemd gevoel van angst, onrust en ontevredenheid over me heen. Dit komt omdat alles wat ik eigenlijk ben, maar nooit heb willen zijn daar onder verborgen zit. Al mijn onzekerheid, faalangst, minderwaardigheidsgevoelens, verdriet, lusteloosheid, eenzaamheid, machteloosheid, hopeloosheid, zinloosheid en allerlei vage, sombere, onbestemde angstgevoelens zitten daar onder verstopt. Door mijn verzet, ontkenning en ontwijking zijn deze gevoelens in mijn binnenwereld tot stilstand gekomen. Ze zijn daar als het ware bevroren, onbewust geworden en dus ver weg van de buitenwereld .Waardoor ze niet meer in contact staan met de werkelijkheid van het huidige moment. Dat is dan ook de reden dat ik deze gevoelens alleen nog kan waarnemen als vage angst, onrust en ontevredenheid, maar soms ook als een leegte, een niets, een gevoel van niemand zijn. Op die manier heb ik het huidige moment tot mijn grootste vijand gemaakt..

Ontsnappen aan de zinloosheid

Al mij activiteiten hangen nauw samen met de zinloosheid van het bestaan en het proberen daaraan te ontsnappen, dit is wat ik ontdekt heb. Dat is hetgene waar ik voornamelijk mee bezig ben in mijn leven. Vandaar dat ik altijd op zoek ben naar iets wat mijn leven invulling kan geven om op die manier aan het gevoel van zinloosheid te ontkomen.. Zelfs nu ik weet dat ik op de verkeerde weg zit ga ik gewoon door. Ik blijf maar zoeken, ondanks dat het niet het gewenste resultaat zal opleveren. Voornamelijk uit een gevoel van gemis, een gevoel van onvervuld zijn. Toch geloof ik diep in mijn hart nog steeds dat ik hét ooit op deze manier zal vinden. Dit komt met name omdat ik geen andere mogelijkheden kan zien. Daarom is mijn hoop nog lang niet vervlogen en zoek ik gewoon verder naar een zinnig leven dat vrij en onbezorgd is vol met schoonheid, vreugde en vervulling. Zolang die hoop blijft bestaan denk ik dat zoeken de enige juiste manier is. Ondertussen schijn ik niet te beseffen dat juist dit zoeken de oorzaak is van alle zinloosheid

Egoisme

Bezoekers van mijn weblog vinden dat ik nogal egocentrisch bezig ben. Ik kan me dat wel voorstellen, want zingeving is een egocentrische bezigheid. Op het eerste gezicht lijkt het een vlucht uit de wereld. Maar toch is dat niet helemaal waar. Want een andere wereld kan slechts ontstaan als ieder mens, individueel verandert. De wereld wordt niet anders als ik niet verander. Want de wereld is slechts een uitdrukking van mijn innerlijke wereld Als ik verander verandert de wereld ook. Als ik niet verander, verandert de wereld evenmin. Alleen als ik verander kan er echt iets veranderen. De enige echte wereldhervorming vindt plaats binnen in mij. Hoewel het een puur persoonlijke zaak is zijn er natuurlijk altijd autoriteiten die mij graag willen vertellen hoe ik dat moet doen. Desondanks zal ik daar echter zelf verantwoordelijkheid voor moeten nemen.Want ik weet dat er geen autoriteiten bestaan. Er is niemand die mij kan vertellen wat ik moet doen. De enige autoriteit die bestaat ben ik zelf.

Waar ik eigelijk naar zoek

Uit mijn schrijven in vorige logs blijkt steeds dat ik op zoek ben naar iets wat er nu niet is. En aangezien ik alleen kan zoeken naar iets wat ik al ken, moet ik ergens weten waar ik naar zoek.. Want hoe zou ik moeten zoeken naar iets wat ik nooit ervaren heb? Hoe zou ik dat moeten vinden? Waar zou ik dan naar moeten kijken? En hoe zou ik kunnen weten wanneer ik het gevonden had? Dat zou ik alleen kunnen weten als ik het zou herkennen. Ik kan alleen iets herkennen als ik het reeds ken. Waarschijnlijk zoek ik dus naar aangename dingen uit het verleden die nog ergens in mijn geheugen zitten. Mischien een buitengewone ervaring van vorig jaar, dertig jaar geleden of misschien zelfs van voor mijn geboorte. Wellicht zijn het wel die gelukzalige negen maanden in de baarmoeder die in mijn geheugen voortleven.. Misschien ben ik wel op zoek naar de oer-geborgenheid van de baarmoeder. Omdat ik die geborgenheid ben kwijtgeraakt kan het zijn dat ik op allerlei manieren probeer weer een veilig en warm nest te vinden. Een nest waar ik me beschermd voel tegen de boze buitenwereld. Tot nu toe echter zonder succes

Ambitie

Ik ben een ambitieuze, gemotiveerde doelzoeker. Wat mij betreft is ambitie niets anders dan proberen de zin van het leven te ontdekken. Daarom ben ik altijd onderweg naar een doel, wat dat doel ook moge zijn.. Vandaag is voor mij uitsluitend een middel om morgen mijn doel te bereiken. Elke dag maak ik mezelf wijs dat dit niet het werkelijke leven is, maar dat het echte leven nog moet komen. Dat op een zekere dag, wanneer ik me doel bereikt heb het allemaal anders zal worden. Op die dag zal er een nieuwe gelukkige tijd aanbreken die mij veel voldoening zal schenken, en verdwijnt dat nare lege gevoel van binnen. Maar helaas de realiteit blijkt anders. Want zogauw mijn doel werkelijkheid is geworden kom ik tot de teleurstellende conclusie dat het mij weer niet gebracht heeft wat ik er van verwachtte. Dus kies ik weer een ander doel. Zo blijft er altijd wel een doel aan de horizon. Op die manier blijf ik maar achter mijn doelen aan rennen, maar hoe hard ik ook ren de afstand wordt niet kleiner. Er blijft altijd een kloof bestaan, een groot gat. Het gat van de zinloosheid

Zinloos leven

Ik voel me goed in mijn vel als ik een doel heb in mijn leven, want dan lijkt het leven zin te hebben. Heb ik geen doel dan voel ik me nutteloos en overbodig. Dan lijkt niets nog enige zin te hebben. Op zo'n moment komt de zinloosheid van het bestaan om de hoek kijken. Zolang ik nog een doel heb voel ik die zinloosheid niet. Dus schep ik een doel om te proberen aan de zinloosheid te ontsnappen.Ik streef naar meer geld, beter werk, meer vrije tijd, een liefdevolle relatie, meer kennis, een betere functie, meer/minder verantwoording, meer vastigheid, betere voorzieningen, meer succes, meer erkenning, enzovoort. Maar dit is slechts uitstel van executie. Want wanneer ik een doel nastreef lijkt het op dat moment heel interessant en spannend. Maar als ik er in slaag mijn doel te verwezenlijken ga ik algauw voelen dat het mij niet heeft opgeleverd wat ik er van verwacht had. Achteraf blijkt dat ik daar toch niet voldoening in heb gevonden omdat er een bepaalde onrust blijft bestaan, een gevoel van dat er toch nog iets ontbreekt. Als gevolg daarvan gaan ik opnieuw op zoek naar een andere, betere werkelijkheid om mijn leven weer zin te geven. En zo draai ik in een cirkeltje rond.

Okay voelen

Omdat ik me over het algemeen niet okay voel, onderneem ik van alles om daar vanaf te komen, om me toch maar okay te voelen. Als ik me lui voel doe ik er alles aan om dit te veranderen Want ik voel me pas okay als mijn luiheid verdwenen is. Wanneer ik me onzeker voel ga ik er van alles aandoen om het tij te keren. En ik voel me pas okay als mijn onzekerheid verdwenen is Als ik me depressief voel tracht ik daar zo snel mogelijk vanaf te komen. En alles is weer okay als ik niet meer depressief ben. Ik heb steeds het idee dat ik aan mezelf moet werken om me okay te voelen. Hierdoor ben ik voortdurend aan het sleutelen aan mezelf. Maar in wezen gebeurt er niets, fundamenteel veranderd er niets. Want er blijven voor mij nog altijd redenen genoeg over om me niet okay te voelen. Er moet altijd nog wel het een en ander in orde gebracht worden wil ik me okay voelen. Wat ik ook doe er blijft altijd een gevoel van dat er iets aan scheelt, dat er iets ontbreekt.En zolang dit het geval is voel ik me niet okay

Teleurstelling

Het heeft mij veel tijd en teleurstellingen gekost voor dat ik ging beseffen dat niets in het leven mij een vervuld gevoel kan geven. Met zoeken heb ik het in ieder geval niet kunnen vinden. Dit komt mede omdat ik het altijd in de buitenwereld zoek. Ik probeer steeds mijn omgeving te veranderen. Maar mijn omgeving blijft altijd hetzelfde omdat ik zelf niet verander. Soms ben ik wel eens een tijdje tevreden. Maar dat is meestal voor korte duur. Want zogauw ik een tijdje tevreden ben ga ik me weer vervelen, dan komt die zinloze leegte weer op me af. Alles wat ik meemaak in mijn leven gaat op den duur vervelen. Of het nu gaat om bezit, succes en kennis of om relaties, seks of andere afleiding. Steeds opnieuw komt die vervelende zinloze leegte naar boven. Soms als een onbestemd gevoel, maar af en toe ook heel direct.Omdat vervelende gevoel uit de weg te gaan zoek ik weer een nieuwe uitdaging. Ik ga nog meer mijn best doen, de lat komt hoger te liggen, nog meer, nog groter, nog beter, nog mooier, nog exlusiever. Maar ik blijf iets missen, daarom houdt mijn eeuwige zoeken op deze manier nooit op.

Zinvol leven & De derde wereld

Zinvol leven hangt ook een beetje af van waar je woont. Want in arme landen leidt men een zinvoller leven dan in rijke landen. Woon je in een arm land dan kun je nog veel vergaren. Dat geeft zin aan het leven. Als je in een rijk land woont en je hebt echt alles wat deze wereld je kan bieden. Dan heeft het leven weinig zin meer. Daarom wordt er in rijke welvarende landen meer zinloosheid ervaren dan bijvoorbeeld in derde wereld landen. Een arm volk ervaart die zinloosheid niet. Een arm mens kan zich nog druk maken om een dak boven zijn hoofd. Hij moet er soms jarenlang voor ploeteren en dat geeft het leven zin, want er valt nog iets te bereiken.Als hij eenmaal een woning heeft is hij een paar weken gelukkig, maar het is een leeg huis, dus er kan nog van alles in. Hij gaat dus door met vergaren en zal zich nooit afvragen of het leven wel zin heeft. Maar stel je nu eens voor dat diezelfde persoon alles al zou hebben. Het huis en het interieur dat hij wilde, de auto waarnaar hij verlangde, kortom dat al zijn dromen zijn uitgekomen en dat hij alles zou hebben wat zijn hartje begeerde. Wat is de zin dan nog van alles? Wat is dan nog het doel van het leven? Waar ben je dan nog mee bezig? Ben je dan alleen nog bezig met het doden van de tijd? Of zou je dan een andere betekenis ontdekken?

Een eigen mening

Veel mensen denken er een eigen mening op na te houden. Ondergetekende hoort ook bij die mensen. Want ik vindt het eveneens leuk om mijn mening te verkondigen Hoewel er ook mensen zijn die zeggen er geen mening over te hebben. Vanzelfsprekend hebben ook zij een mening. Alleen spreken ze hun mening niet uit. Maar is onze mening eigenlijk wel zelf bedacht? Is onze mening wel een eigen mening.? Of ontlenen we onze mening aan onze opvoeding, vooroordelen, politieke voorkeuren, de bijbel of aan de koran?. Of hebben we onze mening te danken aan religies, godsdiensten of een bepaalde levensbeschouwing? Natuurlijk kun je je verdiepen in de grondbeginselen van een of andere politieke partij of de heilige geschriften bestuderen. Het zal je ongetwijfeld veel kennis en informatie opleveren. Maar geeft het je een eigen mening? Ik weet het niet. Wat ik overigens wel weet is dat een mening onmogelijk de waarheid kan zijn. Want waarom zouden wij anders zo van mening verschillen? Daarom kan de waarheid nooit bedacht zijn. De waarheid kan alleen gevonden worden door ze zelf te ervaren

Dé waarheid

Wat is dé waarheid? Soms vraag je je af of dé waarheid wel bestaat. Is dat wat ik in mijn logs schrijf, dé waarheid,.of mijn waarheid. Ieder weldenkend mens zal begrijpen dat de inhoud van mijn weblog niet dé waarheid is, maar slechts mijn waarheid. Zo hebben we allemaal onze eigen waarheid, dat neemt niet weg dat dé waarheid bestaat. Maar onze eigen waarheid is niet de enige waarheid, terwijl dé waarheid wel de enige waarheid is.Toch zijn er mensen die hun waarheid ontlenen aan de z.g. 'heilige geschriften' en dat als dé waarheid presenteren. Van daar uit proberen zij andere mensen hun waarheid op te dringen. Sommigen gaan daarbij zelfs zo ver dat ze denken vanuit hun waarheid te mogen doden of sterven. Wanneer iemand bezeten is van zijn waarheid en daar voor genegen is anderen te doden of zelf te sterven, die heeft er geen bal van begrepen. Want niemand kan dé waarheid bezitten. Omdat dé waarheid niet begrensd, beknopt, bekrompen, kortzichtig of vergankelijk is. Dé waarheid is er gewoon, ze komt niet en gaat niet, ze is eeuwig durend. Iedereen houdt zich bezig met dé waarheid. Sommigen met het zoeken er naar, maar de meesten met het vluchten er voor.

Zinvol leven & De samenleving

Ik leef in een samenleving die mij op alle mogelijke manieren probeert voor te houden dat een tevreden en gelukkig leven buiten mij zelf te vinden is. Reclamespotjes op de televisie, prachtige foto's in tijdschriften, of posters op billboards lonken mij overal toe met reclame, van snelle auto's, exotische drankjes, verre vacantie-reizen, design meubels, enz. Hierop worden deze producten getoond met op de achtergrond prachtige stranden , indrukwekkende wolkenluchten of volmaakte vrouwenlichamen. Met als doel mij te doen geloven dat ik vervulling kan vinden in de vele verlokkingen die de materiele wereld te bieden heeft. Al deze boodschappen hebben op mij een hypnotiserende werking. Het geeft de suggestie dat als ik er zó uitzie, dié auto heb, naar dát land met vakantie ga of zo'n huis met zo'n interieur heb, ik een gelukkig en tevreden mens zal zijn. Natuurlijk is de reclamewereld niet verantwoordelijk voor mijn neiging vervulling buiten mezelf te zoeken, maar ze speelt wel handig op mijn verlangen in.

Status & Minderwaardigheid

De generatie waartoe ik behoor is opgegroeid in een tijdperk waarin de inkomens alsmaar groeiden en de welvaart in toenemende mate steeg. Grote mogelijkheden dus voor zo iemand als ik die gek is op geld uitgeven..Maar ondanks dat ik in de loop van de jaren steeds meer ben gaan consumeren, heeft het mij niet gelukkiger gemaakt. Ik ben me bewust geworden van mijn zucht naar steeds meer 'aanschaffingen'. Maar waarom eigenlijk, met welk doel?. Geld en status zijn onmiskenbaar met elkaar verbonden. Daarom zal mijn aanschafgedrag wel op een of andere manier te maken hebben met een minderwaardigheidsgevoel. Ik vergelijk mezelf namelijk voortdurend met anderen. Niet alleen intellectueel en lichamelijk, maar ook op financieel gebied .En natuurlijk zijn er massa's mensen die een veel groter inkomen hebben.Daarom is het onmogelijk mij niet minderwaardig te voelen als ik ga vergelijken. Want hoe rijk je ook bent er is altijd nog wel iemand die rijker is. Vandaar dat wat mij betreft de hele wereld minderwaardigheidsgevoelens heeft. Dat is ook de reden dat het communisme zo'n grote invloed heeft gehad. Niet als economisch uitgangspunt. Maar uit het diepe verlangen van ieder mens dat we uiteindelijk allemaal gelijk willen zijn. Daarom was het communisme gewoon een psychologische troost voor al die mensen die zich op een of andere manier minderwaardig voelden.

Wachten

Mijn hele leven staat in het teken van wachten. Ik wil het leven niet tegemoet treden zoals het nu is. Ik wil de werkelijkheid niet echt leren kennen. Daarom wacht ik totdat mijn verlangens werkelijkheid zijn geworden. Maar elk verlangen roept weer een ander verlangen op Al schep ik nog zoveel verlangens, geen daarvan bereikt ooit de finish. Verlangens beloven van alles maar brengen blijkbaar nooit iets. Want in mijn verlangens verkeer ik in een diepe slaap/droomtoestand. Verlangens spelen zich altijd af in de toekomst en dat is de oorzaak van mijn wachten. Verlangens zijn niet de werkelijkheid. Want de werkelijkheid is nooit in de toekomst, het is altijd hier-en nu. Maar toch blijf ik wachten. Wachten totdat ik gelukkig ben met wat ik heb en tevreden met wat ik ben. Kortom wachten totdat al mijn verlangens zijn vervuld. Als ik blijf wachten totdat al mijn wensen vervuld zijn, dan kan ik echter wachten totdat ik een ons weeg.

Zinloosheid van buitenaf

De laatste tijd lukt het mij steeds meer om de leegte te ontvluchten. Trouwens zomers lukt het mij altijd wel om aan de zinloosheid te ontsnappen. Er is dan buiten van alles te doen, veel vermaak dus en dat geeft afleiding heb ik gemerkt. Wanneer het mooie weer voorbij is en het s'avonds eerder donker is breng ik weer meer tijd binnenshuis door. En dat betekent ook meer televisie kijken. En ik moet zeggen dat ik daar bepaald niet vrolijk van wordt. Heb ik tot nu toe vooral geschreven over de zinloosheid in mijzelf nu wil ik het hebben over de zinloosheid die van buiten op mij afkomt. Bij het zien van het soms uitzichtloze leed van mensen dringt zich de voor mij onontkoombare vraag opnieuw weer op; wat is de zin van dit alles? Waarom sterven kinderen van de honger of van de vreselijkste ziekten? Hoe komt het dat vooral zogenaamde godsdienstige mensen elkaar het licht in de ogen niet gunnen en elkaar op een afschuwelijke manier afslachten. Wat is de zin van de alles vernietigenden orkanen, overstromingen, aardverschuivingen en andere natuurrampen. Het zijn vragen die ik normaal gesproken liever uit de weg ga. Maar vandaag breek ik mijn denken er op stuk. Ik merk dat er een grote machteloosheid over me heen komt en dat ik me heel klein voel. Toch verzet ik me daartegen omdat ik niet kan aanvaarden dat het de waarde van het menselijk bestaan tot een minimum reduceert

Recycling

Na mijn blogje over angst voor de dood begin ik me steeds meer bewust te worden van mijn wensen die met sterven te maken hebben. Schreef ik gisteren over het recht om zelf te bepalen wanneer ik wil sterven, vandaag wil ik het hebben over wat er na mijn dood met mijn lichaam moet gebeuren. Want mijn lichaam is voedsel. Dat kan ook niet anders omdat mijn lichaam is ontstaan uit voedsel. Daarom slinkt mijn lichaam als ik niet eet. Wanneer ik niet eet verdwijnt er iedere dag een stukje van mijn lichaam. Wil ik mijn lichaam in stand houden dan zal ik iedere dag moeten eten. Mijn lichaam is dus het product van voedsel. Ik heb mijn hele leven granen, groenten en vruchten genuttigd. Waardoor ik een lichaam van 80kg bij elkaar heb gegeten. En tachtig kilo voedsel kun je niet zomaar begraven of verbranden. Je mag geen voedsel vernietigen, dat is zonde. Daarom wil ik mijn lichaam voor hergebruik beschikbaar stellen..Als blijk van dankbaarheid geef ik mijn lichaam terug aan de natuur. De natuur mag mijn lichaam als voedsel gebruiken. Vogels wormen en andere dieren zullen mij daar zeer erkentelijk voor zijn. Want voedsel is voedsel

Gewoon zijn

Degenen die mijn logs lezen kunnen zich misschien nauwelijks voorstellen dat ik soms ook heel erg kan lachen en blij kan zijn. Maar toch is het echt zo. Wat er dan gebeurt kan ik je onmogelijk vertellen, maar de wereld veranderd totaal. Misschien komt het wel omdat ik me op dat moment hier thuis voel. Ik voel me dan zo gelukkig dat ik me niet voor kan stellen dat er ooit nog meer mogelijk is. Dan maak ik me niet druk meer over de zin van het leven omdat mijn leven op dat moment totale voldoening geeft. Dan doe ik niet meer moeilijk over de hemel of de hel omdat het leven zelf een paradijs is. Zonder drugs alcohol of andere aanverwante artikelen te gebruiken en zonder dat er enige reden voor is komen er spontane uitbarstingen van vreugde in me op. Mijn lachen is geen gewoon lachen, maar ik lach met iedere cel van mijn lichaam. Dan laat ik me niets meer wijsmaken dat plezier iets is voor in de toekomst, voor in de hemel of voor later. Als je blij bent wordt dat vaak belachelijk en gek gevonden. Maar bij mij is dat niet het geval. Mijn vreugde werkt blijkbaar aanstekelijk het geeft ook blijdschap aan de mensen in mijn omgeving. Door van de kleine dingen te genieten wordt het leven voor mij een feest. Maar helaas komt aan dit feest net zoals bij ieder feest een einde. Want zodra angst zijn intrede doet verdwijnt die blijdschap op een of andere manier. Maar wat er ook gebeurt in mijn leven mijn 'blijzijn' zal nooit verloren raken

Bedwelming

Zoals al vaker opgemerkt zoek ik wanhopig naar welzijn en vervulling.Hoe meer ik er niet in slaag dit te vinden hoe wanhopiger ik me ga richten op een doel in mijn leven. Maar ook mijn doelen worden steeds schaarser en ongrijpbaarder.Het feit dat het voor mij steeds moeilijker wordt om bevrediging te vinden maakt mij gespannen en bang. Daarom verlang ik steeds meer naar manieren om mijn spanningen en angsten te doen verdwijnen. Vandaar dat ik koortsachtig op zoek ben naar middelen om de toenemende stress te verzachten. Soms bedwelm ik mijn stress met alcohol, nicotine of met een joint. Maar soms wil het ook nog wel eens helpen om me vol te stouwen met chips, borrelnootjes of andere maagdempers. Elke prikkel die ik krijg van bovengenoemde middelen is als het ware een bedwelming. Wanneer ik nu mijn eigen leven als toeschouwer waarneem zie ik dat het niets anders is dan een roes. Er is op dit moment niets bedwelmender dan mijn eigen leven. En het ergste van alles is dat het mij ook niet de verlangde bevrediging zal geven

Psychiaters

In het verleden heb ik eens een psychiater bezocht. Want ik had gehoord dat psychiaters je graag willen helpen als je een probleem hebt. Maar mijn psychiater bleek een uitzondering te zijn. Hij wilde mij namelijk niet helpen. Aanvankelijk dacht ik meteen dat dit kwam omdat ik een te zwaar en hopeloos geval was. Toch bleek dat niet echt de rede te zijn. Nadat ik mijn probleem op tafel had gelegd, vertelde hij mij helaas niet te kunnen helpen omdat hij met het zelfde probleem zat. Hij bevond zich in het zelfde schuitje als ik, hij leed aan dezelfde kwaal. Ik was diep getroffen door de eerlijkheid van deze psychiater. Want over het algemeen reduceren psychiaters je tot patient en zijn zij de genezers. Maar wat voor mijn psychiater geld is natuurlijk ook van toepassing voor alle psychiaters. Zij lijden stuk voor stuk aan dezelfde 'ziekte' als jij en ik. Ook al zijn zij daar niet zo openhartig over als mijn psychiater dat was, ergens weten ze dat natuurlijk wel Iemand die nog steeds met zijn eigen 'ziekte' te kampen heeft, kan onmogelijk hulp bieden. Want ook al heb je alle boeken gelezen over de (eigen-aardig)heden van de mens dan betekent dat nog niet dat je anderen kunt helpen. Zolang die kennis nog geen eigen ervaring is wil dat zeggen dat al dit weten alleen maar geleende wijsheid is. Psychiaters lijden aan dezelfde problemen waar zij anderen bij proberen te helpen Alleen iemand die zelf geen problemen heeft kan anderen helpen. Iemand die geen problemen heeft kan zichzelf doorzien en is daarom ook in staat anderen te doorzien. Psychiaters zijn alleen technici die wat uit boeken geleerd hebben. Als ze oprecht zijn weten ze dat ze niemand kunnen helpen.

Mensen willen niet op dieren lijken

Mensen willen op geen enkele manier op dieren lijken. Dat blijkt o.a. aan de manier waarop we eten. We hebben allerlei rituelen en gedragcodes rondom eten gemaakt, om ons te onderscheiden van dieren We eten ook graag met andere mensen, geen enkel dier zal ooit zijn familie of vrienden uitnodigen wanneer hij eet. Sterker nog, een dier wil absoluut niet dat er iemand in de buurt komt.We eten niet meer omdat we honger hebben. Eten doen we omdat we het gezellig en lekker vinden. Er is geen dier die iets geeft om gezelligheid of smaak. Een dier eet alleen om zijn honger te stillen. Dieren dragen geen kleren. Daarom willen wij niet bloot rondlopen. Aangekleed lijkt de mens tenminste niet op een dier. Vandaar dat er zoveel weerstand is tegen blote mensen. Bloot zijn doet ons er aan herinneren dat we een dier zijn. De mens tracht zich door middel van zijn beschaving, kleding, verstand, religies, taal en moraal te onderscheiden van een dier. Maar merkwaardig genoeg zijn we in het bedrijven van de liefde dieren gebleven. Er bestaat nauwelijks verschil tussen een varken die de liefde bedrijft en een mens. Opeens zijn we weer een dier geworden. We hebben ons verstand, moraal en godsdienst op een zijspoor gezet. Plotseling wordt het beest weer in ons wakker. Er stijgt een gebrul in ons op of een wild gekreun. En zomaar laten we alle beschaving van ons afvallen.

Wees een dier

De mens heeft zich altijd arrogant opgesteld ten aanzien van dieren. Mensen vinden zichzelf op een hoger niveau staan dan dieren. Daarom wil geen enkel mens met een dier vergeleken worden. Maar wat is er verkeerd aan om een dier te zijn, vanwaar die veroordeling? Dieren voelen zich op hun gemak, ze maken zich geen zorgen, ze kennen geen problemen, ze hebben geen psychiater nodig. Dieren kennen het geheim om zich te ontspannen. hoewel ze nooit aan een ontspanningscursus hebben deelgenomen. Wil je weten hoe je je moet ontspannen, kijk dan naar een kat, je kunt geen betere leermeester vinden. Wat is er mis met dieren? Heb je ooit wel eens een onecht dier gezien? Je kunt altijd nog beter een echt dier zijn dan een onecht mens. Dus als we met een dier vergeleken worden is daar niets verkeerd aan. Want ons menszijn is vaak onecht en bovendien flinterdun. Iemand kwetst ons en we worden weer een dier. We zien een mooie vrouw en we worden weer een dier. Iemand pakt ons iets af en we worden weer een dier. Iemand veroordeelt ons en we worden weer een dier. Dus wees geen onecht mens, maar wees een echt dier

Dansen

Ik ben een fervent liefhebber van dansen. Hiermee bedoel ik niet het dansen met een partner of het dansen waarbij moeilijke passen uit het hoofd geleerd moeten worden. Nee, het gaat meer om dansen waarbij ik een eigen invulling kan geven aan wat er op dat moment in mij leeft. Ik kan natuurlijk ook praten over wat mij bezighoudt. Maar woorden schieten vaak tekort. Soms kan ik alleen nog zeggen wat ik voel door te dansen. Dansen is voor mij een manier om dichter bij mezelf te komen. Ik kan me zo laten gaan in de bewegingsstroom en zo uitbundige levensvreugde voelen dat het dansen een groot feest wordt. Uiteraard voel ik me niet altijd zo uitbundig, soms voel ik me ook leeg, boos, verdrietig of rustig en ontspannen. Maar wat het ook is, door mijn hele lichaam te bewegen , beweegt elk gevoel mee en kan ik daar uitdrukking aangeven. Dit lijkt een heel egocentrisch gebeuren, toch gebeurt het vaak dat de wereld ineens veel breder wordt dan mijn kleine ikje.

Tijd

Tijd bestaat voor mij uit gisteren, vandaag en morgen. Maar is dat werkelijk zo? Strikt genomen is gisteren slechts een herinnering die in mijn gedachten leeft. En kan morgen ook niet anders dan een gedachte zijn, want morgen moet nog komen. Dus als ik direct naar de psychologische tijd in mezelf kijk, zie ik dat zowel gisteren als morgen slechts gedachten zijn. Of ik denk wat er gisteren gebeurd is of ik denk wat er morgen zou kunnen gebeuren. Dus als ik in gedachten ben verwijder ik mezelf van de werkelijkheid van vandaag. Juist die verwijdering schept tijd. Want vandaag is geen gedachte , maar de werkelijkheid en die is tijdloos, op dat moment is er geen gedachte. Dus eigenlijk is vandaag alles wat er is. Want een gedachte die over gisteren of morgen gaat kan alleen vandaag voorkomen. Alles gebeurt vandaag, nu, van moment tot moment . Door mijn denken, die voortdurend tijd creeert, verwijder ik mezelf van het huidige moment. En de vraag is nu : waarom doe ik dat?

Het huwelijk

Ik ben opgegroeid in een standaard gezin. Met standaard bedoel ik dat je naar school gaat om iets te leren en daarna gaat werken om de kost te verdienen. Wanneer je niet alleen de kost voor jezelf kunt verdienen maar ook nog die van anderen kun je er over gaan denken om zelf ook weer een standaard gezin te stichten. De meeste mensen proberen dan een volmaakte 'wederhelft' te vinden, de man of vrouw van zijn of haar dromen en gaan dan trouwen. Zo is het mij ook vergaan. Allerlei romantische beelden zweefden voor mijn ogen. Een ideale partner, een volmaakt huwelijk, een droom gezin. Maar natuurlijk stond boven al bij mij voorop dat dit volmaakte huwelijk het einde zou betekenen van mijn innerlijke leegte. Geinspireerd door teksten uit liefdesliedjes zoals: 'ik kan niet leven zonder jou' en 'zonder jou besta ik maar half' geloofde ik echt dat ik in mijn huwelijk 'vol-ledig' zou worden. Ik koesterde dus hoge verwachtingen Maar die verwachtingen kwamen niet uit. Want toen de witte broodsweken eenmaal voorbij waren keerde het welbekende onbehaaglijke gevoel weer terug.Wanneer de lezer nu denkt :'daar zal hij dan wel van geleerd hebben'. Niets daarvan! Ik dacht gewoon; 'dit is niet de goede vrouw voor mij'. Ik geloofde vol overtuiging dat zij de schuld was van mijn onbehagen en begon weer naar een andere vrouw uit te kijken.

Collectieve gekte

We hebben allemaal het gevoel dat we zelfstandig denken. Maar helaas lopen we allen mee aan de leiband van onze maatschappij. En dat komt de maatschappij wel goed uit, want ze wil geen individuen die zelfstandig denken, dat is veel te lastig. Daarom schept elke maatschappij zijn eigen manier van denken. Zo komt het dat er zoveel verschillende denkwijzen zijn in de wereld. Ons denken is afgestemd op de maatschappij waarin we bij toeval geboren zijn. Gedurende onze opvoeding wordt ons een bepaalde manier van denken aangeleerd. Een ons hele verdere leven blijven we op die manier denken. We volgen simpelweg wat ons is voorgeschreven. Daarom vinden we alles wat afwijkt van onze maatschappelijke normen en waarden gek. Maar we lijden allemaal aan een gemeenschappelijke gekte. We vinden bijvoorbeeld moslims gek, alleen omdat ze niet overeenstemmen met onze eigen vorm van gekte. Vandaar dat elke maatschappij bang is voor vreemdelingen die twijfel zaaien over hun eigen gekte. Maar de islam kent net als alle andere religies gewoon zijn eigen waanzin.Wat mij betreft is dit de oorsprong van alle vijandschap en onbegrip tussen verschillende rassen en religies.

Zinvol leven

Hoe verschillend we als mensen ook zijn, hoe zeer onze interesses ook uiteen lopen, één ding hebben we allen gemeen, we willen de betekenis van ons leven ontdekken. Ik ben daar geen uitzondering in. Weliswaar ben ik daar niet altijd bewust mee bezig, toch heb ik er in het dagelijkse leven voortdurend mee te maken Het ligt óók in mijn aard om de zin van mijn leven te realiseren en te begrijpen. Daarom schep ik idealen en doelen en probeer deze te verwezenlijken om zo een bepaalde betekenis aan mijn leven te geven. Sterker nog, ik ben zelfs van mening dat ik niet zonder een doel kan leven. Want zolang ik een doel heb denk ik dat het leven zin heeft. Mijn doelen zijn altijd gericht op de toekomst. Ik wil een leuke partner, een mooi huis, een interessante baan, een riant inkomen, enzovoort. Of ik streef naar roem, succes, erkenning, macht, positie en geloof dat ik iemand zal zijn als mijn doel bereikt is. Ook al bereik ik mijn doel nooit, toch blijf ik hopen dat het ooit werkelijkheid zal worden. Dat mijn verlangen eens vervuld zal worden. Want ik heb een ontzettende drang naar vervulling

Problemen

De meeste mensen vinden problemen lastig en onaangenaam. Daarom proberen ze daar zo snel mogelijk vanaf te komen of ze zoveel mogelijk te voorkomen. Blijkbaar voelen ze zich veiliger en meer op hun gemak als hun leven voor de wind gaat. Ik ben daar een uitzondering in. Ik ben het meest op mijn gemak als ik volop problemen heb. Ik kom pas in de problemen als ik geen problemen heb. De grootste ramp die mij zou kunnen overkomen is dat mijn problemen voor goed zouden verdwijnen. Als ik geen problemen heb wordt mijn leven saai en duf. Dan heb ik het gevoel dat ik niet meer leef, dat ik al dood ben. Door dit gevoel kom ik gevaarlijk dicht in de buurt van een zinloze leegte. Daarom probeer ik zoveel mogelijk mijn problemen in stand te houden. Lukt dit niet dan schep ik gewoon weer nieuwe problemen.. Want ik zou me geen raad weten zonder problemen. Zonder problemen wordt ik somber en neerslachtig omdat ik niet meer weet wat ik met mijn leven aan moet. Zogauw er weer problemen aan de horizon verschijnen voel ik me weer opgewekt en blij. Problemen geven mij een doel in mijn leven, ze dagen mij uit iets te doen Hoe meer problemen, hoe groter de uitdaging, minder problemen, minder uitdaging, geen probleem geen uitdaging. Mijn leven heeft alleen zin als ik voortdurend wordt uitgedaagd.

Eigendunk 1

Maar al te vaak heb ik het gevoel dat zoals ik ben niet goed genoeg is. Mijn eigendunk is bijzonder laag Vandaar dat ik bijzonder gevoelig ben over wat andere mensen van mij vinden. Dus doe ik er alles aan om zo goed mogelijk uit de verf te komen en bij anderen in de smaak te vallen. Hierbij tracht ik heel erg mijn best te doen, mezelf te verbeteren en krampachtig te bewijzen, indruk te maken, me groot en flink te houden, bewondering te verdienen, succes te oogsten en anderen gunstig proberen te stemmen. Maar ik probeer ook alles in de hand te houden, me aan te passen, te zorgen dat men van mij gaat houden, alles slikken, geen 'nee 'kunnen of willen zeggen, volhouden, verbeten doorgaan en doorlopen totdat ik er bij neerval. Waarom ik dit doe? Ik doe dit niet alleen om mezelf het gevoel te geven dat ik toch nog iemand ben, maar vooral koester ik de hoop alsnog geliefd en gewaardeerd te worden. Want mijn gevoel van eigenwaarde is bijzonder klein. Daarom speculeer ik op felicitaties van mijn omgeving. Deze kunstmatige levenswijze kost veel energie. Hoe gemakkelijk zou het zijn als ik mezelf toe zou staan te zijn wie ik ben?

Eigendunk 2

Als of wat ik op Eigendunk 01 geschreven heb nog niet voldoende is ga ik hier nog even verder. Naast het deel van mij dat zo erg zijn best doet om bij anderen in de smaak te vallen,is er ook een deel in mij wat ik angstvallig probeer te verbergen. Het is dat deel in mij waarvan ik denk dat het niet in de smaak zal vallen. Dit bestaat vaak uit kwetsbare, machteloze gevoelens zoals: onzekerheid, angst, zwaarmoedigheid, leegte, hopeloosheid en verdriet, maar ook boosheid en haat. Ik speel dus een dubbel spel. Dit dubbele spel van mezelf zorgt er voor dat ik aan de ene kant succes probeer te halen in de buitenwereld, terwijl ik van de andere kant mezelf probeer veilig te stellen. Het uiteindelijke resultaat is dat ik naar buiten toe een houding aanneem van iemand die charmant, succesvol en zeker van zichzelf is, terwijl ik me van binnen angstig en onzeker voel. Zo manipuleer ik niet alleen mijn omgeving, maar ook mezelf. Mijn gedrag is daardoor vals en onecht, ik toon niet mijn ware gezicht. Ik weet wel dat het geen excuus is, maar het komt allemaal voort uit een gevoel van tekortkoming

Wie is de baas?

Mijn geest kun je vergelijken met een huis waarvan niemand weet wie de eigenaar is. En omdat niemand het weet denkt iedereen dat hij het voor het zeggen heeft. Wie het sterkst is speelt op dat moment de baas. Of het nu boosheid, liefde, of jaloezie is, het maakt niet uit, wie het dominants is heeft het voor het zeggen. Het is een voortdurend gevecht, want iedereen wil de baas spelen. Dit komt omdat de oorspronkelijke eigenaar onbekend is. Want de echte baas is in een diepe slaap gedompeld.. Deze komt pas voor de dag als hij ontwaakt uit zijn diepe slaap. Zodra hij weer te voorschijn komt verdwijnen alle pseudobazen. Wanneer de echte heer des huizes opstaat nemen de gastheren hun oorspronkelijke plaats weer in. Dan worden ze opnieuw wat ze altijd al in essentie waren namelijk ondergeschikten

Hoop

Over het algemeen voel ik me niet altijd even gelukkig. Mijn manier om daar mee te leven is hoop.. Ik hoop vurig dat het ooit anders zal worden. Dat er een gelukkige tijd zal aanbreken, waardoor dit onaangename gevoel verdwijnt. Hoop geeft mij de mogelijkheid om in moeilijke tijden verder te gaan met mijn leven. Hoop laat mij geloven dat dit ongelukkige leven niet het werkelijke leven is en dat het echte leven nog moet komen. Zo hoop ik op een betere toekomst en probeer ik tegelijkertijd de werkelijkheid te omzeilen. Waarom ik dit doe?.Ik doe dit omdat ik dat fijn vindt. Ik vindt het fijn om te denken aan de prettige dingen die ik in de toekomst ga doen. Het is voor mij ontzettend prettig te denken hoe rijk en vol mijn leven in de toekomst zal zijn Want hoop doet leven .Daarom geloof ik onvoorwaardelijk in mijn verlangen naar roem, geld en plezier. Is alle hoop vervlogen, dan heeft wat mij betreft het leven weinig meer te betekenen

Ik wil me prettig voelen

Ik ben altijd op zoek naar aangename ervaringen. Hoe aangenamer mijn ervaringen zijn, des te aangenamer ik het wil hebben in mijn leven. Dat is een van dingen waar ik het meest tegenaan loop. Ik wil me prettig voelen, steeds prettiger. Maar hoe aangenaam mijn ervaringen ook zijn, ik blijf maar zoeken naar nog aangenamere ervaringen.Ik krijg er nooit genoeg van. Sterker nog, hoe aangenamer mijn ervaringen zijn, hoe groter mijn verlangen er naar wordt. Ik ben voortdurend op zoek naar een toestand waarin ik me beter voel. Vooral als ik me niet lekker voel gaan mijn gedachten naar betere tijden. Dan denk ik 'kon ik maar voor altijd in die prettige toestand blijven'. In feite zoek ik dus naar aangename ervaringen die nog in mijn geheugen zitten. Ook al lijken mijn ervaringen op het eerste gezicht nieuw, het zijn gewoon oude ervaringen in een nieuw jasje. Het is gewoon een herhaling van iets wat ik al ken. Maar ik ben mijn oude leventje zat , ik verveel me. Doch hoe graag ik ook wat anders wil, ik kom er niet van los omdat ik steeds in een kringetje ronddraai

Voeding

Veel mensen hebben problemen met voeding De meesten eten altijd teveel, of hebben soms 'vreetbuien'. De gewichtsbeheersing industrie maakt daar dankbaar gebruik van. Maar er zijn ook mensen die denken dat ze teveel eten. In extreme vorm uit deze problematiek zich in verslaafdheid of in anorexia nervosa, bulemia, enzovoort. In een mildere vorm komt het eten van 'tussendoortjes' en 'afzakkertjes' ook veelvuldig voor. Dit is bij mij ook het geval. Ik ben gek op chocolade, bij voorkeur van die grote plakken van Cote d'Or. Vooral na een mislukte poging om mijn 'gat' op een of andere manier te vullen, sla ik genadeloos toe. Na zo'n frustratie is het eten van chocolade een gemakkelijke manier om mijn leegte op te vullen.Er komt dan een enorm verlangen in me op om me op een schandalige manier te buiten te gaan aan chocolade. Geen gewone chocolade, maar zo'n grote heerlijke weelderige dikke plak die in je mond smelt . Het eten van chocolade heeft op mij een enigszins verdovende uitwerking. Chocolade is voor mij een soort drug dat een gevoel geeft van troost, veiligheid en bevrediging. Helaas is dit net als bij andere drugs slechts voor korte duur.

Sex is leven

Sex is het meest natuurlijke verschijnsel wat er bestaat. Het betekent simpelweg leven. Daarom is sex het meest levendige fenomeen op deze wereld. Niets is zo dynamisch en kleurrijk als sex .Het is het meest goddelijke wat er op deze wereld is. Uiteindelijk zijn we er allemaal uit ontstaan, we komen er allen uit voort. Alles in ons is sexueel, sterker nog we zijn sex omdat we voornamelijk uit sexcellen bestaan. Wanneer we de bruisende sexenergie door ons heen voelen gaan weten we dat we leven. Want sex is leven. Maar deep down zijn wij zo tegen het leven, dat we sex verheven hebben tot zonde. Sex is nog steeds een groot taboe, ondanks alle z.g openhartigheid daar over. We zijn zo tegen het leven dat ons vanaf het begin geleerd is dat sex een zonde is .Veel mensen voelen nog steeds een zekere schaamte of zich op een of andere manier schuldig,wanneer ze sex hebben. Uiteindelijk komt dit nog altijd voort uit het onzinnige idee dat jezus geboren zou zijn zonder dat er een sexuele ontmoeting heeft plaatsgevonden tussen zijn vader en moeder. Van jezus wordt gezegd dat hij niet uit sex geboren is, maar uit de heilige geest. Maar een ieder wordt geboren uit sex, behalve jezus. Zo heeft men vele mensen voorzien van een subtiel schuldgevoel, waardoor ze niet echt van sex kunnen genieten

Geluk

Steeds als ik me gelukkig voelde, was ik er niet naar opzoek. Dat is wat mij betreft het geheim van geluk. Geluk overkomt me altijd als ik opzoek ben naar iets anders. Iedere keer wanneer ik me gelukkig voelde, was ik mezelf vergeten. Als ik mezelf niet kan vergeten ben ik ongelukkig. Gelukkig zijn betekent per definitie dat ik er niet meer ben. Geluk is er dus alleen wanneer mijn ik niet meer aanwezig is. Steeds als ik gelukkig ben dan herinner ik me dat ik met alles en nog wat bezig was, maar in geen enkel geval met geluk. Telkens als ik geluk trachtte te vinden ontging het me. Dus geluk is een nevenproduct. Het overkomt me iedere keer als ik in beslag wordt genomen door het zoeken naar iets anders. Door achter iets anders aan te gaan ontdek ik dat andere

Liefde kan alleen spontaan zijn

De meeste vrouwen en mannen zijn wel in staat om een kind op de wereld te zetten. Maar dat is nog wat anders dan een geschikte moeder of vader te zijn. Want dat komt helaas maar zelden voor. Een geschikte moeder of vader is in staat om een kind met veel liefde en geduld zo vrij te laten, waardoor er een spontane liefde op kan bloeien in het kind. Een kind moet tijd en ruimte krijgen om verliefd te worden op zijn ouders. Het moet er niet toe gedwongen worden. Je kunt een kind geen liefde aanleren, je kunt een kind geen trucjes bij brengen. Want liefde kan alleen spontaan zijn. Er bestaat geen andere manier. Wanneer ouders toch proberen liefde af te dwingen, zal het kind een foefje gaan leren , een handigheidje. In zijn volwassen leven zal het dit kunstje keer op keer toe gaan passen. Het zal zijn slimmigheidje steeds weer ten tonele voeren, dan weer in de ene relatie , dan weer in de andere. Wanneer je je in de liefde bekwaamd hebt, zal je het voor altijd mislopen. Dan wordt je liefdesleven een grote trucendoos, uiterst onecht en onbeschrijfelijk gekunsteld.

Niemand hoeft mij te redden

Sommige mensen vinden het blijkbaar nodig mij te redden van de 'ondergang'. De meeste dringen aan om de bijbel te lezen, mij tot God te wenden of ontpoppen zich als zendeling om mij te bekeren. Maar wat mij betreft kun je 'God' niet in de Bijbel vinden. Bij het lezen van de Bijbel verzamel ik alleen wat informatie, meer niet. 'God' is voor mij ook geen object buiten mezelf, want ik kan 'God' niet buiten mezelf vinden. Hij zit van binnen, in mezelf, dus als ik hem wil vinden moet ik eerst mezelf leren kennen. Dat ik bang ben om bij mezelf naar binnen te kijken is duidelijk. Dat heb ik uitvoerig beschreven in voorgaande logs. Ik heb degene die ik dacht te zijn daar nergens kunnen vinden. Ik vond alleen een grote leegte en dat roept angst bij mij op. Wegrennen daarvan heb ik vaak genoeg gedaan dat heeft geen zin meer heb ik gemerkt. Het is mijn kop in het zand steken. De ervaring heeft mij de laatste tijd geleerd dat er veel moed voor nodig is om oog in oog met de leegte te staan. Want in die leegte sta ik oog in oog met mezelf. En aan mezelf ontsnappen is onmogelijk. Waar moet ik heen? Want wat ik ben zal immers altijd bij mij blijven waar ik ook naar toe zal gaan. Op het moment dat ik nergens meer naar toe ga sta ik oog in oog met de leegte in mezelf. Daar zal ik zelf naar moeten kijken. Niemand hoeft mij te redden.

Je bent een zondaar als je niet van het leven geniet

Als je mij vraagt wat een zondaar is, dan zeg ik, je bent een zondaar als je niet van het leven geniet. Er is maar één zonde en dat is als je niet van alle aardse genoegens geniet. Als je eet en drinkt puur om in het leven te blijven en je niet met smaak kunt eten en drinken, dan ben je zondig. Als je liefde nooit zomaar voor de lol kunt bedrijven, maar alleen om je voort te planten, dan ben je zondig . Eet, drink en vrij om het plezier ervan. Dan ben je menselijk. Want alleen de mens heeft het vermogen om met smaak te eten en met plezier te vrijen. Dieren zijn daar niet toe in staat, ze kunnen niet met smaak eten, ze eten alleen om te eten. Als je dieren ziet vrijen, moet je eens naar hun uitdrukking kijken. Er valt geen greintje plezier of genoegen te bespeuren, het is gewoon een biologische drift. Het is binnen tien tellen gebeurd en gaan vervolgens weer over tot de orde van de dag. Alleen de mens heeft het vermogen om van de aardse genoegens te genieten. Daarom staat de mensheid op een hoger plan dan de dierenwereld.

Overleven

De maatschappij heeft de mensen eeuwenlang slechts één ding geleerd en dat is dat je moet 'werken voor de kost'. Niet alleen om geld te verdienen maar ze proberen je ook wijs te maken dat werk een wezenlijke waarde heeft en dat het fantastisch is om te werken. Maar laat je niets wijs maken . Je wordt alleen maar als een productief mechanisme gebruikt. Ze hebben je geleerd een slaaf te zijn die functioneert als een machine. Werken kent geen enkele waardigheid. Ze gebruiken alleen mooie woorden om je afhankelijk te maken en je uit te buiten. Natuurlijk heeft werken zijn nut, maar dan alleen voor het doel waarvoor het dient. Aangezien je moet eten en drinken en omdat je kleding nodig hebt en een dak boven je hoofd. Maar deze fundamentele behoeften zijn al tot het uiterste geexploiteerd. Het motto van de maatschappij is; werk lang en hard zodat je meer geld verdient en meer kunt consumeren. Helaas word je alleen maar gezien als een nuttig voorwerp die anderen rijk kan maken. Je wordt gedwongen vijf dagen te werken alleen maar om te overleven, je blijft arm, terwijl de rijken steeds maar rijker worden. En de twee dagen in het weekend dat je vrij bent zit je gewoon te wachten tot je weer kunt gaan werken.

Politici

Politici zijn de meest onbekwame mensen die op de wereld rondlopen.. Hun enige bekwaamheid bestaat uit gewone mensen om de tuin te leiden. Want politici leven van leugens. Ze doen beloften, maar die beloften worden nooit nagekomen. De politicus is alleen uit op macht. En ze gebruiken onschuldige mensen om aan de macht te komen. Wanneer ze eenmaal aan de macht zijn vergeten ze dat ze dienaren van het volk zijn. Dan beginnen ze zich als machthebbers te gedragen en valt er geen greintje menselijkheid meer te bespeuren De historie van de politiek is een verhaal van misdadigers en moordenaars. De politiek is verantwoordelijk voor het doden en vernietigen van miljoenen onschuldige mensen. Politici hebben het klaargespeeld voldoende explosieven te vervaardigen om zeven keer de aarde te vernietigen. Ze scheppen vreugde in macht , uitbuiting, overheersing en vernietiging. Dit soort mensen zijn psychopaten of misdadigers. In plaats van aan de macht horen ze achter de tralies te zitten. In een gesloten afdeling of in de gevangenis

Geloven

Kijk ik televisie of lees ik de krant dan zie ik dat er in de wereld allerlei soorten geloven zijn die elkaar voortdurend beconcurreren. Geloven die alsmaar strijden om onze gunst te winnen.Geloven kan ik in een persoon, een godsdienst, een filosofie, een bepaalde partij, of een beleid. Maar wat betekent het eigenlijk om ergens in te geloven? Laat ik dat eens nader bekijken. Wanneer ik ergens in geloof en dat geloof wordt aangevallen door een ander geloof,ga ik mijn geloof onmiddellijk verdedigen. Als ik mijn geloof verdedig is dat in feite hetzelfde als het geloof van iemand anders aanvallen. Ga ik mijn geloof verdedigen dan ontstaat er geweld, innerlijk geweld. Ik kan dit aan de spanning in mijn lichaam voelen.Want de afscheiding van adrenaline neemt toe en daarmee de agressie in mijn verdediging. Met geloven verkeer ik dus in een toestand van innerlijk geweld. En er is geen verschil tussen innerlijk-en uiterlijk geweld. Want ben ik in een toestand van innerlijk geweld dan zal ik dat in de buitenwereld tot uitdrukking brengen. Twijfel je daaraan, dan moet je maar eens om je heenkijken in onze huidige wereld.

Het uitstellen van de dood

Het leven dat we leiden eindigt wanneer ons leven eindigt. Als ons lichaam het opgeeft, komt er een eind aan ons bestaan. Vandaar dat we bang zijn voor de dood. Omwille van de angst voor de dood proberen we deze dan ook zolang mogelijk uit te stellen. Sommige mensen doen er van alles aan om hun leven trachten te verlengen. Ze zijn zo overbezorgd geworden voor hun lichaam dat het bijna een obsessie is geworden. Gezonde voeding, sporten, supplementen en van alles en nog wat. Er zijn mensen die voortdurend bang zijn om ziek te worden en daaraan te overlijden. Maar er zijn ook heel wat mensen die op een of andere manier kunstmatig in het leven gehouden worden. Meestal door middel van geavanceerde apparatuur blijven ze er nog een beetje bijhangen. Maar ze leven niet echt, ze zijn eigenlijk al lang dood. Voor ons is het lichaam de enige werkelijkheid, vandaar die enorme vrees voor de dood. Want als ons lichaam eenmaal weg is, zijn wij ook voor altijd weg.

Collectieve zelfmoord

Nog nooit in de hele geschiedenis heeft de mensheid zulke grote zelfmoordneigingen gehad. Het lijkt er op of we totaal geen belangstelling meer voor het leven hebben. Alsof we besloten hebben collectief zelfmoord te plegen. Want overal ter wereld wordt de ecologische samenhang vernietigd De tropische regenwouden verdwijnen met een snelheid van twintig tot twee en twintig miljoen hectare per jaar. De wereldbevolking zal de komende tien jaar met dertig tot veertig procent toenemen. Enkele honderden planten en dieren sterven ieder jaar uit. Miljoenen mensen in derde wereldlanden worden jaarlijks ziek en sterven aan acute vergiftiging door bestrijdingsmiddelen . Auto's en fabrieken produceren enorme hoeveelheden co2. Iedere minuut sterven dertig kinderen door gebrek aan voedsel en vaccinatiemiddelen. Terwijl er iedere minuut 1,3 miljoen dollar wordt uitgegeven aan oorlogsvoering. Tweehonderdvijftig miljoen kinderen hebben zelfs geen basis onderwijs gehad. Miljoenen mensen op aarde hebben aids. Nog nooit is onze planeet zo ziek geweest. Maar niemand is bereid er echt iets aan te doen. We naderen een doodlopende straat. Het lijkt er op dat we langzamerhand afstevenen op een mondiale zelfmoord .

De ongelukkige samenleving

Elk kind wordt gelukkig geboren. Maar al heel gauw wordt het kind een politicus. Het gaat zielig doen Want een kind wat zielig en ongelukkig is krijgt liefde en genegenheid. Iedereen doet lief en attent tegen hem. Als je ongelukkig bent krijg je aandacht. En als je aandacht krijgt geeft dat een gevoel dat je belangrijk bent. En als je het idee hebt dat je belangrijk bent, krijg je macht. Het gaat die macht gebruiken om de hele omgeving naar zijn hand te zetten. Een kind leert dus al heel vroeg dat ongelukkig zijn winstgevend is. Maar als je als kind gelukkig bent en blij, luistert geen mens naar je en kijkt niemand naar je om. Bovendien is iedereen jaloers op je. Dat betekent dat iedereen tegen je is, iedereen is je vijand. Alleen maar omdat je je gelukkig voelt. Ook de samenleving kan geen gelukkige mensen toestaan. Want dat zal ten koste gaan van de economie. Wie zal al die troep nog kopen waar de winkels mee vol liggen? Wie zal zijn hele leven nog gaan verspillen alleen maar om geld te vergaren? Wie zal er nog zo gek zijn om oorlog te gaan voeren? Een ongelukkige samenleving is de aandrijving, de motor van de economie en een prachtige belegging voor de toekomst.

Wie schiep de wereld?

Wie schiep de wereld ? Dat is de vraag waar mensen zich al eeuwen mee bezig houden. Duizenden jaren heeft men zich over deze vraag gebogen. Maar niemand heeft daarop ooit een bevredigend antwoord kunnen geven. Het ligt voor de hand dat wanneer je het aan godsdienstige mensen vraagt, ze meteen zullen antwoorden dat god de wereld heeft geschapen. Maar dan rijst onmiddellijk weer de vraag: 'wie heeft god dan geschapen'? Met die vraag kom je dus niet verder. Bovendien vindt ik hem ook niet interessant. Maar stel nu dat god de wereld heeft geschapen dan ontstaat bij mij de brandende vraag: 'waarom heeft u deze wereld geschapen'? 'Wat was het nut er van'? Uw naam 'god' betekent 'het goede'. Maar waar je ook om je heen kijkt nergens valt veel goeds te zien. Wat je ook om je heen hoort, er valt zelden iets goeds te melden. Tot mijn spijt valt er geen enkel verband met het goede te bespeuren. Dus helaas valt god als schepper af. en als god afvalt blijft alleen de duivel nog over. En dat ligt meer in de lijn van het huidige wereldbeeld. Want alleen een duivel, een satan kan genieten van deze ellende Uitbuiting , geweld, honger, aanslagen, ziekten, agressie, oorlogen en waanzin kan alleen het werk zijn van een misdadiger. Want één ding is wél zeker Wie de schepper van deze wereld ook moge zijn , hij is de grootste misdadiger..

Politici zijn egoisten

Politici hebben in feite een zeer slecht zelfbeeld, vandaar hun grote geldingsdrang. Van binnen voelen ze zich zwak, minderwaardig en machteloos, omdat ze weten dat ze eigenlijk mislukkingen zijn.. Maar als ze het klootjesvolk kunnen overtuigen, dat ze zullen krijgen wat men nodig heeft, dan heeft men een deal. Dan is het volk bereid hun macht te geven. Maar als ze die macht eenmaal in handen hebben vergeten ze alles wat ze toegezegd hebben. Ze vergeten het omdat ze vanaf het begin er al niet achter stonden. De politicus is gewoon een grote egoist. Hij wil graag iemand zijn, zodat  zijn minderwaardigheidsgevoel wat op de achtergrond komt. Doordat hij macht heeft kan hij zichzelf voor de gek houden dat hij geen loser is. Maar wanneer hij eenmaal de macht heeft komt zijn werkelijke gezicht naar boven, dan gaat hij zijn macht misbruiken. Want wanneer hij eenmaal de heerschappij in handen heeft, wil hij die nooit meer kwijt. Omdat hij  heel goed weet dat als hij zijn macht verliest zijn minderwaardigheidscomplex weer opnieuw naar boven zal komen.

De waarheid

Alle godsdiensten zijn gebaseerd op geloof. En ieder geloof is slechts een strategie om jezelf voor de gek te houden. Geen geloof kan je helpen om de waarheid te vinden. Want wanneer ik geloof begeef ik me niet op het pad van zelfonderzoek. Omdat dit veel te moeilijk voor me is. Wanneer ik de waarheid wil leren kennen moet ik eerst mijn vaststaande meningen laten vallen en al mijn conditioneringen uit het verleden deprogrammeren. Daar deze hersenspoelingen verhinderen dat ik de waarheid over mezelf leer kennen. De waarheid vinden is een zoektocht, geen geloof. Het is je ware zelf leren kennen. Om dit onderzoek te vermijden word je gelovig. Maar je geloof heeft je niet alleen je individualiteit afgenomen, maar ook je vrijheid en intelligentie. Ze heeft je een deel van de massa gemaakt. In plaats daarvan heb je een godsdienst gekregen die niets om het lijf heeft. Want een godsdienst is een dode organisatie. En de waarheid kan niet georganiseerd worden. Voor de waarheid zijn geen heilige geschriften nodig, geen profeten, geen kerken, geen pausen en geen priesters. De waarheid is een individuele zaak. Het is een boodschap van liefde en vrede van jou aan de hele kosmos.

Zonde besef

Ik ben opgegroeid in een christelijk milieu waar me voortdurend werd voorgehouden dat ik zondig en niets waard was. Daarom diende ik me vooral bescheiden op te stellen..God was volwaardig en goed en ik minderwaardig en slecht.Hierdoor werd mijn leven bepaald door een diep gevoel van slecht en zondig zijn..Gedurende mijn kindertijd was god een vanzelfsprekende aanwezigheid. Ik kon hem niet zien, maar hij was er altijd. Hij zag alles wat ik deed en dacht. Maar in het bijzonder datgene wat ik verkeerd deed. Ik kon niets voor hem verbergen. Daarom was ik bang voor hem. God had gezag en als ik tegen zijn wil inging was ik zondig en deelde hij straf uit. God was voor mij iemand die onmogelijk eisen stelde en mij altijd het gevoel gaf van 'tekortschieten'en 'niet goed genoeg zijn.' Daarom probeer ik nog steeds goed mijn best te doen en perfect te zijn. Blijkbaar heeft het zo'n grote impact op mij gehad dat ik me vaak nog altijd minderwaardig en zondig voel. Zo blijft zondebesef in grote mate mijn huidige leven bepalen.

Lijden & Zelfonderzoek

Iemand die lijdt begint zelden of nooit aan zelfonderzoek. Dat klinkt misschien vreemd als ik dat zeg. Omdat je waarschijnlijk denkt dat zelfonderzoek juist een goede manier is om van je lijden af te komen. Maar zelfonderzoek is avontuurlijk en je bent geen avonturier als je ongelukkig bent. Integendeel iemand die ongelukkig is heeft een houding ontwikkelt van ontkenning, afwijzing en verzet. Hij zegt in feite 'nee' tegen het leven. Het is een bangerik geworden die zich vastklampt aan zijn misére. Dat is vertrouwd. Het is bekend terrein en je bent er tenminste aan gewend. En het is beter om te leven met bekend leed, dan je in het onbekende te storten. Ook al weet je dat het een lijdensweg is, maar je kent tenminste die weg. Een ongelukkig iemand kan zijn lijden moeilijk opgeven. Mensen die lijden hebben het daar razend druk mee, daarom vervelen zich nooit. Ze praten heel graag over hun kommer en kwel en blazen die zelfs op. Ze genieten er zo intens van dat ze er af en toe zelfs een subtiel geluksgevoel aan beleven.

Weg met de tussenpersonen

Kerken hebben de laatste jaren met een enorme leegloop te maken. Wat de oorzaak daar van is? Mensen zijn er achter gekomen dat je god in geen enkele kerk kunt vinden.. Kerken zijn alleen vernuftige uitvindingen van slimme mensen om domme mensen uit te buiten. De z.g 'geestelijken' zijn de grootste uitbuiters. Zij buiten mensen uit voor hun eigen bestwil. En omdat alles voor je eigen bestwil is kun je ze nooit tegen spreken. Dat is hun slimmigheid . Ze hebben zulke slimme theorieen ontwikkelt en zo'n apart taalgebruik dat niemand meer begrijpt wat er gezegd word. En als domme mensen niet begrijpen wat er gezegd wordt denken ze dat het hele diepzinnige woorden zijn. 'Geestelijken' zijn star en gespleten, daarom draaien ze voortdurend om de hete brei heen om nog overeind te houden wat in feite nooit bestaan heeft. Het is niet te geloven wat voor een religieuze theorieen theologen in het leven hebben geroepen. Gewone mensen hebben nooit begrepen waar dat voor nodig is. Want de taal van Jezus was zo direct en eenvoudig dat niemand daar een tussenpersoon voor nodig heeft.

Red de aarde

Iedere samenleving heeft iets gemeenschappelijks. Het gemeenschappelijke van onze samenleving is dat we niet gelukkig zijn. Maar een ongelukkige samenleving is een levensgevaarlijke samenleving. Wanneer je ongelukkig bent maakt het je immers niets uit of de aarde naar de knoppen gaat of niet. Misschien denk je deep down wel dat het beter is als er een einde aan zou komen. Want wat kan het je schelen als je toch ongelukkig bent. Alleen gelukkige mensen willen deze planeet behouden. Want als je gelukkig bent dan wil je alles mooi maken. Maar ben je ongelukkig dan wil je het liefst alles kapot maken, alleen al uit wraak. Vandaar dat legers altijd uit ongelukkige mensen bestaan. Aan mensen die gelukkig en tevreden zijn heb je in een leger niets, omdat ze geen vlieg kwaad kunnen doen. Dus het enige wat we nodig hebben om een hemel op aarde te maken zijn gelukkige mensen. Want de hemel is niet elders, maar hier. De hemel is ook niet iets wat we moeten verdienen. Het is iets wat we hier moet maken. Het hangt allemaal van ons af.

Politici en geestelijken één pot nat

Veel mensen denken dat er een hemelsbreed verschil bestaat tussen politici en geestelijken. Men is van mening dat geestelijken een heel ander soort mensen zijn dan politici. Maar niets is minder waar. Politici spreken tegenwoordig net eender als geestelijken. En geestelijken handelen op dezelfde wijze als politici. Ze hebben precies dezelfde kenmerken. dezelfde ego's, dezelfde instelling, dezelfde honger naar macht. Beiden proberen de mensheid te domineren. Alleen hun werkterrein verschilt. De één heeft de heerschappij over de uiterlijke wereld en de ander over de innerlijke wereld. Vandaar dat er een scheiding is tussen kerk en staat. Zodat die twee werelden elkaar niet kunnen bijten. Politici en geestelijken hebben elkaar altijd gesteund Politici prijzen de geestelijken en in dank daarvoor krijgen ze van de geestelijken de zegen. Zo is het altijd al geweest. En dat is natuurlijk politiek. Het is handiger om de macht te verdelen dan om met elkaar in conflict te komen. Want dan zou je je machtspositie wel eens kunnen verliezen.

Geluk & Zelfonderzoek

Misschien heb je het idee dat een gelukkig mens geen belangstelling meer heeft voor zelfonderzoek. Omdat hij al 'klaar' is en daarom geen enkele behoefte meer heeft om wat dan ook nog te onderzoeken. Maar het tegendeel is waar. Want juist als je gelukkig bent voel je de drive om het onbekende te gaan verkennen. Om reden dat het bekende je mateloos gaat vervelen. Geluk wordt op den duur een saaie bedoening. Met geluk wordt het leven zo eentonig, slaapverwekkend en voorspelbaar dat de lokroep naar het ongekende steeds sterker wordt. Het maakt de avonturier in je wakker die belust is op een spannende onderneming. En die onderneming is het leven zelf. Bij iemand die gelukkig is komt heel veel moed en lef naar boven Vandaar dat het voor een gelukkige geest veel gemakkelijker is om de sprong naar het onbekende te maken. Hij is op geen enkele manier bang voor het onbekende. Integendeel hij staat er juist voor open. Iemand die gelukkig is zegt gewoon 'ja' tegen het leven.Hij heeft zoveel vertrouwen in het leven gekregen, dat het lijkt of de hele wereld zijn thuis is geworden.

Relatievormen

Er bestaan drie relatievormen; afhankelijke relaties, onafhankelijke relaties en verbonden relaties.Verreweg de meeste relaties zijn gebaseerd op afhankelijkheid. Kenmerken van een afhankelijke relatie zijn dominantie, macht, bezitterigheid en jaloezie. De zogenaamde liefde is alleen maar een vernuftige strategie om elkaar te overheersen. Dan heb je de onafhankelijke relatie. Kenmerkend voor deze relatievorm is strijd. Want beiden zijn niet bereid zich aan te passen. Ze geven elkaar de vrijheid. Maar deze z.g vrijheid berust grotendeels op onverschilligheid. De onafhankelijkheidsrelatie is een zeer oppervlakkige relatie. Beide partners zijn bang voor intimiteit. Ze vrezen hierdoor hun vrijheid te verliezen Tenslotte is er de verbonden relatie. Deze relatievorm komt sporadisch voor, maar als het zich voordoet is er sprake van een ultieme liefde.. Twee wezens die niet afhankelijk, maar ook niet onafhankelijk zijn, maar in diepe harmonie samenvallen. Twee lichamen en een ademhaling, twee lichamen in een ziel. Alleen in dit geval kun je spreken van liefde. De twee eerste vormen zijn gewoon transacties

God is overal

Gelukkig geloof ik niet in het bestaan van een god. Zou ik dat wel doen, dan krijg ik het nu al benauwd. Want god is overal en altijd aanwezig. Hij is alomtegenwoordig, zelfs als je in bad zit is hij er. Waar je ook naar toe gaat je kunt nooit aan hem ontsnappen. Soms heb ik bijvoorbeeld de behoefte om even alleen te zijn met mijn gedachten. En waar kun je tegenwoordig nog anders alleen zijn dan op het toilet? Maar geloof je in god dan ben je daar zelfs ook niet meer alleen. Voor god kun je je nergens verbergen. Ook al ga je naar het einde van de wereld , god blijft je als een schaduw volgen. Ik zou het daar spaans benauwd van krijgen. Het is hetzelfde gevoel als wanneer je de liefde bedrijft en je weet dat er iemand door het sleutelgat meekijkt. God als onzichtbare voyeur , een transparante gluurder en hij gluurt door elk sleutelgat. Je kunt niets meer doen zonder dat hij het weet. Je kunt nooit meer eens een heerlijke zonde begaan, of hij weet het. Dat lijk me een bijzonder onaangenaam idee.

Open zijn

Open zijn betekent je niet verzetten, geen weerstand bieden, niet in de oppositie gaan. Het tegenovergestelde is gesloten zijn. Gesloten zijn wil zeggen ergens tegen zijn, het niet accepteren, een vuist maken tegen iets of iemand. Hiermee probeer je te voorkomen dat er iets onaangenaams met je gebeurt. Open zijn daarentegen wil zeggen, je kwetsbaar opstellen, jezelf kunnen toestaan onzeker te zijn. Je bent open als je je niet verweert, je niet afzet tegen iets of iemand. De wereld wordt je vijand als je niet open bent. Maar het leven is je niet vijandig gezind. Het ligt aan jouw houding, het ligt aan jouw interpretatie. Iemand word je tegenstander omdat je gesloten bent. Je maakt alleen maar vijanden wanneer je je afsluit. Door je open te stellen ontstaat vriendschap. Want vriendschap kan zich alleen manifesteren als je open bent. Wanneer je negatief bent, afwijzend kun je niet open zijn. Een negatieve houding maakt je gesloten. Met een open mind heeft niets of niemand een negatieve invloed op je, alles wat negatief is verdwijnt. Want als je bereid bent open te zijn, kan niets en niemand je beschadigen of kwaad doen. Omdat je alles met een open mind benaderd. En met die openhartigheid veranderd alles. Door open te zijn, je niet meer te verdedigen, maar je vrijelijk te uiten wordt het hele leven je vriendelijk gezind.

Liefde & Openheid

In de meeste relaties ontbreekt de openheid. Beide partners hebben zich afgesloten voor elkaar. Ieder voor zich leeft in zijn eigen gevangenis. Maar soms komen ze elkaar tegen, ontmoeten ze elkaar. Maar het zijn slechts de muren van de gevangenis die elkaar raken. Het zijn de muren waarachter ze zich verschuilen. Zo leven ze langs elkaar heen, hebben nooit echt contact met elkaar. Omdat ze gevangen zitten in hun eigen harnas. Soms kruisen die harnassen elkaar, soms raken hun lichamen elkaar aan, maar deep down blijven ze afgescheiden, geisoleerd. Zelf als ze de liefde bedrijven, wanneer hun lichamen samengaan, dringen ze niet echt in de ander door. Hun lichamen maken weliswaar contact, maar een ieder blijft in zijn eigen cocon, in zijn eigen gevangenis. Men spreekt wel van 'eenwording', maar daar is geen sprake van. Zelfs bij seks waarbij je toch mag aannemen dat het gevoel van verbondenheid het diepst is tussen beide partners, is er in geen enkel opzicht sprake van een synthese. Om de eenvoudige reden dat beide niet open kunnen zijn. Want als je niet open kunt zijn is 'eenwording' uitgesloten. En als er geen openheid bestaat is liefde onmogelijk

Waarom mislukken huwelijken?

Bijna de helft van alle huwelijken gaan tegenwoordig uit elkaar. Dat wil overigens nog niet zeggen dat de andere helft succesvol is. Want daar heeft men geen cijfers van. Wat is de oorzaak dat zo weinig huwelijken successtory's zijn? Dit komt wat mij betreft omdat men tegenwoordig veel te hoge eisen stelt aan een levenspartner. Ik ga ze niet allemaal opnoemen, maar de belangrijkste is; 'je moet van elkaar houden', dus er moet liefde in het spel zijn. Maar huwelijken uit liefde kunnen alleen maar een groot fiasco worden. Omdat ze tot stand komen in een opwelling, in een vlaag van totale verstandsverbijstering. Het lijkt net een sprookje Daarom heb je hoge verwachtingen als je gaat trouwen. Maar hoe hoger de verwachingen, hoe dieper de val. Want geen mens kan ooit aan die verwachingen voldoen. Daarom zijn landen die daar veel ervaring mee hebben tot economische huwelijken gekomen. Economische huwelijken mislukken namelijk nooit. Ze kunnen niet mislukken omdat er niets te mislukken valt. Het is puur zakelijk, er is geen romance, dus ook geen verwachtingen. Alleen huwelijken uit liefde kunnen mislukken. Het is net als in een droom , als je wakker wordt is het sprookje voorbij

Bestaat God?

Er zijn duizenden boeken gepubliceerd over het wel of niet bestaan van god. En er komen dagelijks nieuwe boeken bij. Met uitzondering van de zogenaamde heilige boeken die er natuurlijk rotsvast van overtuigd zijn dat god wél bestaat. Voorst zijn er zo'n 300 religies die ook in een of andere god geloven. Wat mij betreft bestaat er geen god. En als er geen god bestaat zijn alle religies (god zij dank) overbodig. Dat zou trouwens ook goed zijn voor de wereldvrede. Want als we streven naar een geweldloze wereld, moeten we eerst alle religies opheffen. Want zij zijn door eeuwen heen verantwoordelijk geweest voor het voeren van oorlogen. In naam van god zijn miljoenen mensen vermoord. Religies staan meestal ook negatief tegenover het leven. Bijna alles wat het leven aangenaam maakt is verboden. En je moet in het hiernamaals aan god verantwoording afleggen over hoe je geleefd hebt. Maar ik doe gewoon wat ik graag doe en neem daar zelf verantwoording voor. Wanneer ik iets verkeerds doe wordt ik daar meteen op afgerekend, niet in het hiernamaals. Als ik iets goed doe wordt ik daar meteen voor beloond, niet in het hiernamaals.Er bestaat geen god. Er is niets hogers dan de mens. En de mens is zelf verantwoordelijk voor zijn leven

Het opvullen van leegte

De meeste mensen verkeren bewust of onbewust in een toestand van leegte. waarin men geen uitweg meer ziet. Ze hebben vaak al van alles ondernomen om die leegte op te vullen. Ze hebben geprobeerd die leegte op te vullen met gezelligheid, of door harder en langer te gaan werken. Hun tekortschieten hebben ze gecompenseerd met prestatie. Hun verveling vullen ze op met vermaak, hun innerlijke leegte met consumeren, hoofdpijn met paracetemol en depressie met prozac. Kortom al hun kwaaltjes hebben alleen de farmaceutische industrie rijker gemaakt. De pijn van de leegte die ze voelen vereist blijkbaar een bepaalde manier om ze aan te kunnen en verder te leven. Ze proberen van alles om aan de angst voor de leegte te ontsnappen. Ook het gebruik van alcohol, drugs, tabak en kalmerende middelen is voor hen een manier om de werkelijkheid te vermijden. Het lijkt er zelfs op dat ze de meeste energie steken in het zoeken naar wegen om aan de angst voor de leegte te ontkomen, zoals in godsdienst, politiek of door zich helemaal op hun werk te storten. Het zijn echter slechts pijnstillers, ze snijden hen af van de werkelijkheid.. Ze doden alleen het bewustzijn.

Relaties zijn spiegels

Wanneer er relatieproblemem zijn is men geneigd alles op het bordje van de partner te leggen. Maar je kunt een relatie niet buiten je blijven zoeken. Want een relatie ligt niet buiten je,de relatie ben jezelf.De enige relatie die je hebt is de relatie met jezelf. De relatie die je met jezelf hebt is in grote mate beinvloed door de relatie die je als kind met je ouders had. Maar ook iedere andere relatievorm is een weerspiegeling van de relatie die je had met je opvoeders. Dus ook de relatie met je partner. Zolang je die eerste relatie niet opgehelderd hebt, ben je niet in staat om op een volwassen manier een relatie aan te gaan. Relaties zijn spiegels. Je trekt vaak een partner aan die eigenschappen heeft die je absoluut niet leuk vindt. Of je trekt een partner aan die juist die eigenschappen heeft, die jij ook graag zou willen hebben. Je zou deze partners niet aantrekken als hun manier van zijn niet op een of andere manier jouw leven zou verrijken. De relatie die je met partner hebt, geeft de relatie weer die je met jezelf hebt. Een relatie geeft je tevens de mogelijkheid te genezen van de fundamentele angst dat je er niet mag zijn. Je geeft jezelf daarbij een plaats bij de ander

Projecties

Alles wat je zegt over je partner, zegt nooit iets over de ander, maar alleen iets over jezelf. Wat je ook voor mening hebt over de ander, het is altijd een mening over jezelf. Hoe je ook spreekt over de ander, het is steeds je eigen ervaring die aan het woord is. Ieder woord is een afspiegeling van jezelf. Wanneer je je partner iets verwijt, dan maakt het niets uit of dat nu wel of niet waar is. Want je maakt dat verwijt alleen omdat je die eigenschappen zelf ook hebt. Je verwijt het de ander slechts omdat het je voortdurend doet herinneren aan aspecten van jezelf die je niet onder ogen wilt zien. Als je je partner verwijt altijd kritiek op je te hebben, dan ben je jezelf niet bewust van je eigen kritische neigingen. Als je de ander beschuldigd van vijandigheid, dan ben je je onbewust van je eigen vijandigheid. Die onbewustheid ontstaat als je bepaalde neigingen in jezelf probeert te ontkennen. Maar omdat je er niet in slaagt die gevoelens te ontkennen, ontken je gewoon dat jij de eigenaar bent. Dan leg je ze vervolgens op het bordje van je partner. Want doe je dit niet dan blijf je er zelf mee zitten.

De terreur van godsdiensten

Vanwege mijn godsdienstige opvoeding heb ik geleerd altijd tegen mezelf te vechten. Ik heb voortdurend de neiging tegen mijn eigen aard in te gaan. En door tegen mijn eigen aard in te gaan verdring ik al mijn natuurlijke instincten. Dit komt omdat mijn onderbewuste altijd de catechismus met zich meedraagt. De 'tien geboden' staan vlijmscherp in mijn harde schijf geprint. Maar alles wat godsdiensten verbieden, is nou juist datgene wat het leven nog enigszins de moeite waard maakt. Daarom zijn godsdiensten de grootste vijand van alles wat aangenaam is op deze aarde. Ze proberen een 'brave hendrik' van je te maken, ernstig en serieus. Miljarden mensen zijn zo geindoctrineerd, ze geloven dat het leven bestaat uit angst, lijden en misére. En dat is het ergste wat je kunt overkomen. Godsdiensten hebben misére voortgebracht voor de gehele mensheid. Geen godsdienst wil dat de mens hier op aarde gelukkig en vreugdevol is. Want als iedereen hier gelukkig zou zijn, wie is er dan nog geinteresseerd in hun verhaal over de hemel.

De mens is ambivalent

Een kind moet je opvoeden, socialiseren en cultuur bijbrengen Je kunt hem onmogelijk aan zijn lot overlaten. Want laat je hem aan zijn lot over dan wordt hij nooit een mens. Laat je een kind maar wat aanmodderen , dan blijft hij een dier. En een dier kan nooit liegen,om de eenvoudige reden dat het zich niet bewust is van de mogelijkheid om te liegen. Dus als een kind een dier blijft is het weliswaar echt, maar die echtheid is er alleen omdat hij niet weet wat onechtheid is. Dus zal de omgeving zijn uiterste best doen om het kind zo snel mogelijk wat onechtheid bij te brengen. Zodat het een 'echt' mens wordt. Toch blijft hij van binnen een dier. Omdat het menszijn hem van buitenaf wordt opgedrongen. Zo wordt hij gespleten, in twee stukken gedeeld. Het dier leeft aan de binnenkant en de mens aan de buitenkant. Daarom is de mens in alles wat hij doet en zegt tegenstrijdig, ambivalent. Want het dier aan de binnenkant is echt en de mens aan de buitenkant onecht. En dat vraagt om moeilijkheden. Want je moet aan de buitenkant de schijn ophouden en tegelijkertijd het dier aan de binnenkant tevreden houden. Daarom is niemand oprecht. Omdat je anderen en jezelf daarmee voor de gek houdt.

Sex & Haast

Sex is voor de meeste mensen een serieuze zaak, wat zo snel mogelijk naar het einde gebracht dient te worden. Want als je met sex bezig bent heb je maar één ding voor ogen en dat is zo snel mogelijk tot de climax komen. Je probeert zo je best te doen en je bent zo ongeduldig en gehaast dat je onmogelijk nog langer kunt wachten. Daarom ga je recht op je doel af. Als je nu denkt dat ik je ga zeggen dat je je moet beheersen, dan heb je het mis. Want je inhouden roept spanningen op en spanning moet zich nu eenmaal ontladen. Dus ga je je toch weer haasten om er een einde aan te maken. Maar waarom zal je je zo haasten? Want het is geen werk. Je hoeft niets te bereiken. Je hoeft nergens te komen. Je moet nergens naar toe. Er is geen eindbestemming. Sex is alleen maar een spel, er is niets serieus aan. Dus laat het gewoon gebeuren zoals het gebeurt. Speel het spel en blijf je gewoon ontspannen. Gebruik je lichaam, maar niet je hoofd. Want je hoofd is alleen maar bezig met hoe je het tot een goed einde kunt brengen. Denk niet en voel alleen maar wat er gebeurt. Voel het lichaam van de ander en voel hoe je met de energie van de ander in elkaar overgaat. Maar haast je niet, anders ontgaat je de essentie

Barbaren

Beschaving bestaat niet, het is een toekomstdroom . Politici proberen ons wijs te maken dat er wel degelijk zoiets bestaat als beschaving. Maar miljoenen mensen zijn gestorven met de gedachten dat er beschaving was De recent overleden paus heeft ooit beweerd dat mensen een geweten hebben. Blijkbaar heeft geen enkele christen last van zijn geweten. Want christenen hebben in naam van god meer mensen vermoord dan wie dan ook. Statistieken hebben uitgewezen dat er in 3000 jaar ruim 5000 oorlogen zijn geweest en dat noemen wij beschaafdheid. Alleen Hitler heeft al 6 miljoen mensen vermoord.. Toen Truman atoombommen op Japan liet vallen stierven er 200.000 mensen in 3 minuten. In het verleden werden in oorlogen alleen militaren gedood, nooit burgers. Maar na Hiroshima zijn er miljoenen onschuldige burgers gedood in conventionele oorlogen . In de afgelopen vijftig jaar hebben we meer barbaarse handelingen gepleegd dan in de hele geschiedenis van de mens. We worden steeds barbaarser Kijk maar naar de oorlogen in de Balkan, Afrika en het Middenoosten. Kijk maar naar de vele aanslagen die in de wereld plaatsvinden. Ik zie nergens dat iemand daar echt verontwaardigd over is. Want als mensen echt verontwaardigd zijn komt er verandering . Want wie doen dit allemaal? Inderdaad wij doen het !

Overlijdens advertenties

Het eerste wat ik doe als ik s'morgens de krant open sla, is het lezen van de overlijdens-advertenties. Dat is misschien een ziekelijke gewoonte, maar ik kan het niet laten. Ik ga daarbij op een bepaalde manier te werk. Doorgaans kijk ik eerst of ik de overledene op een of andere manier gekend hebt. Vervolgens hoe oud of jong die persoon was en wie hij achtergelaten heeft. Wanneer de overledene zelf nog jong is, laat hij over het algemeen een jonge partner en jonge kinderen achter. En dat vindt ik dan bijzonder tragisch. Niet zo zeer voor degenen die achterblijven, maar meer voor de dode zelf. Het vreemde van het geval is, dat ik namelijk diep medelijden heb met de overledene, in plaats van met de overlevenden. Maar het meest afwijkende van mijn gedrag vindt ik echter dat ik absoluut geen medelijden heb met mezelf, als iemand is overleden. Want die overleden persoon brengt uiteindelijk de boodschap van mijn eigen naderende dood. Vandaag staat zijn overlijdensadvertentie in de krant. Morgen of overmorgen staat die van mij er in. Net zoals ik nu zijn advertentie lees en medelijden met hem heb, zo zullen andere mensen mijn overlijdensadvertentie lezen en medelijden met mij hebben En het vervelende daarvan vindt ik dat ik die mensen niet eens kan bedanken.

Waarom leef je?

Heb je enig idee waarom je nú leeft. Waarom je iedere morgen opstaat, naar je werk gaat, opnieuw thuiskomt en weer naar bed gaat? Dag in dag uit, totdat de dood op bezoek komt. Wat is de reden dat je iedere dag steeds weer hetzelfde herhaalt? Ik weet zeker dat je op dit moment geen enkele reden kunt bedenken waarom je nú leeft. En als je wel een reden hebt dan heeft dat altijd betrekking op de toekomst. Want je kunt dit saaie dagelijkse ritueel alleen volhouden omdat je hoopt dat er in de toekomst iets zal gebeuren. Ondanks dat je niet eens weet wanneer die dag komt en zelfs niet wat er precies zal gebeuren.Al hoop je dat het iets aangenaams zal zijn Zo houd je jezelf op de been. Hoop doet leven, maar dit is toch geen leven. Je wordt er alleen maar hopeloos van. Want die dag waarop dat lichtpuntje zal verschijnen komt nooit. Die dag na vandaag waarin al je hoop in vervulling zal gaan komt nimmer. De eerstvolgende dag na vandaag komt nooit, omdat hij niet bestaat. Helaas zul je dit niet eerder beseffen als de dood voor de deur staat.

Goddelijke jaloersheid

Mijn hele leven staat in het teken van jaloersheid, wedijver. Het is voor mij moeilijk te verdragen als anderen het beter hebben dan ik. En wanneer ik ga vergelijken is dat altijd het geval. Dan kom ik altijd tot de conclusie dat anderen het veel beter hebben. De één heeft meer geld de ander een mooier huis, of een grotere auto. Anderen zien er altijd veel beter en vlotter uit, zijn sterker of intelligenter of hebben een mooiere vrouw en ga zo maar door. Maar echt ziekelijk jaloers ben ik op het gebied van de liefde. Zelf heb ik een goed liefdesleven. Maar toch kan ik het moeilijk verdragen als ik anderen mensen lief tegen elkaar zie doen. Ik weet dat het verkeerd is. Want elke godsdienst en iedere religie zegt dat je niet jaloers hoort te zijn. Maar God, de baas zelf van alle godsdiensten en religies is zelf ook jaloers. Toen hij Adam en Eva zag vrijen gooide hij ze onmiddelijk uit het paradijs. Ze waren zo lief voor elkaar dat hij het niet langer meer kon aanzien. God was gewoon stinkend jaloers. En als God zelf ook jaloers is kan jaloersheid onmogelijk verkeerd zijn. Sterker nog, als god zelf ook jaloers is dan moet jaloersheid iets goddelijks zijn

Angst voor de dood

Dieren zijn zich niet bewust van de dood. Ze kunnen zich op geen enkele manier voorstellen dat ze ooit dood zullen gaan. Ze zien wel dat andere dieren dood gaan, maar ze brengen dat nooit in verband met hun eigen dood. Voor dieren is de dood altijd iets wat anderen overkomt. Helaas geldt dit ook voor de meeste mensen. Dagelijks zien we dat mensen dood gaan, maar we realiseren ons niet dat we zelf ook in de rij staan. We zijn er vast van overtuigd dat het nog lang niet zover is. We schuiven de dood op de lange baan. Maar de dood kan zich ieder moment voltrekken. Maar dat geloven we gewoon niet. Dit komt omdat niemand zijn eigen dood bewust onder ogen durft te zien. We durven de werkelijkheid niet te zien omdat het grote angst oproept. Daarom hebben we de dood in onszelf verstopt. Maar de dood bestaat, je kunt ze niet verstoppen. Je wordt met de dood geboren. Je kunt er niet om heen, er is geen ontsnapping mogelijk. Dus of je nu blank of zwart, rijk of arm, gezond of ongezond, religieus of heiden bent, voor de dood maakt dat helemaal niets uit. De dood is onpartijdig, voor de dood is iedereen gelijk. In tegenstelling tot als we leven, want dan is gelijkheid onmogelijk. Wanneer je niet bewust naar je eigen dood durft te kijken, ben je nog geen mens. Want mens zijn betekend je bewustzijn van de realiteit van de dood. Zodra je gaat zien dat de dood onvermijdelijk is, begin je echt te leven. Omdat het leven pas zin krijgt als je je bewust bent van de dood.

Goed & Slecht

Goed en slecht zijn opvattingen die door de mens zijn gemaakt. Trouwens alle onderscheid wordt door de mens gemaakt. Het zijn allemaal menselijke verzinsels. In feite bestaan ze niet echt, het is een fictie. Want wat is goed en wat is slecht? Het is jouw interpretatie. Iets kan bijvoorbeeld voor een christen goed zijn, en slecht voor een moslim en vice versa. Stel dat er geen mensen op de aarde waren. Wat is dan goed en wat is dan slecht? Met de komst van Adam en Eva verscheen het goede en slechte op de aarde. Onmiddellijk nadat de eerste mens op het toneel verscheen is hij gaan oordelen en veroordelen. Dat oordelen en veroordelen veroorzaakte niet alleen een splitsing in de wereld, maar ook een splitsing in ieder mens afzonderlijk. De mens werd in twee helften verdeeld. Daarom ben je niet alleen goed of alleen slecht. Je bent beiden en je zal tot in de lengte van dagen allebei blijven. Want goed en slecht kunnen niet afzonderlijk bestaan. Ze vormen één geheel Het slechte in jou is nodig om het goede in jou te duiden. Je mag het slechte in jou daar dus dankbaar voor zijn. Maar hoezeer je het slechte ook veroordeeld, het zal niet eerder in jou verdwijnen als het goede ook in jou verdwenen is .

Godsdiensten

Ik ben godsdienstig opgevoed. Als je godsdienstig bent moet je tenminste in een God geloven. Dat heb ik dan ook de eerste vijftien jaren van mijn leven gedaan. Hoewel niet vrijwillig, het werd me opgedrongen. Er is mij aangepraat dat ik hier op aarde ben om god te dienen en daardoor in de hemel te komen . Maar dien ik god niet dan kom ik in de hel . Deze fictieve veronderstelling heeft een aantal jaren betekenis aan mijn leven gegeven. Hoewel het geloven in een god een buitengewoon kinderlijk zoethoudertje is, had ik in ieder geval wel een doel in mijn leven. Ik wist tenminste waarom ik hier was. Maar het geloven in een god heeft mij niet veel verder gebracht. Sterker nog, het heeft mij in mijn verdere leven enorm beperkt. Het heeft dikwijls de rebel in mij onderdrukt. Omdat ik onbewust bang was door het uitleven van de rebel onherroepelijk in de hel te belanden. Verder komt de vraag natuurlijk weer op: "als er geen hemel is, wat doe ik hier dan"? "waarom ben ik dan hier"? "wat betekent dit dan allemaal"?

Persbericht

Persbericht

Tijdens de roomskatholieke jongeren dagen verwachten de sekshuizen in Sydney vele kerkgangers. Volgens hen moeten de bordelen rond grote evenementen als deze zelfs extra personeel aannemen om wellustige gelovigen te kunnen bedienen. Zo hadden bordelen tijdens de kerkelijke top van de wereldraad van kerken in 2001 in de Australische hoofdstad Canberra nog nooit zoveel klanten als tijdens deze bijeenkomst. Een senaatslid van een Christelijke studentenvereniging dat anoniem wil blijven, geeft aan het gedrag van deze kerkgangers niet te begrijpen. 'Ik kan me niet voorstellen dat ik dit zelf ooit zou doen' zegt hij stellig. 'Waarschijnlijk trekt dit evenement mensen aan die wel de sfeer van het geloof houden, maar er niet volledig achter staan of volgens de bijbel leven' 'Je moet heel eenzaam zijn, wil je toch naar een bordeel gaan', meent hij.

Toelichting op bovenstaand persbericht

In tegenstelling tot de persoon in bovenstaand persbericht kan ik me heel goed voorstellen dat ook gelovigen naar de hoeren gaan. Want de mens is een dier, of je nu gelovig bent of niet. De mens is voor 99% dier en voor 1% verstand. En het verstand kan het dier niet negeren. Je kunt daar natuurlijk oorlog tegen gaan voeren, maar de nederlaag staat bij voorbaat al vast. Het is voor die 1% onmogelijk om te winnen van die 99%. Hoewel gelovigen vechtersbazen zijn ( heeft de geschiedenis bewezen) is het een ongelijkwaardige strijd. Om het dierlijke te bestrijden, kun je het alleen maar verdringen en er onderhouden. Dan denk je misschien dat je heilig bent, maar dat is alleen maar schijnheiligheid. Je kunt wel een kuisheidsbelofte afleggen Maar dat is alleen maar aan de buitenkant en die buitenkant is uiterst dun en onecht. Achter die flinterdunne buitenkant zit de echte mens verborgen. Zodra het echte zich kenbaar maakt , verdwijnt het onechte. Zogauw je sexueel geprikkeld wordt komt het dier naar boven. En waar blijft je verstand als je wellustig bent, waar blijft je heiligheid, je normen en waarden?. Waar blijven dan je beloften; 'dat je nooit naar de hoeren zult gaan'? Want je bent net een vulkaan die ieder moment tot uitbarsting kan komen. Als de vulkaan uiteindelijk zijn lading met kracht naar buiten heeft gestoten en je sexuele behoefte weer bevredigd is, begin je er spijt van te krijgen. Dan begint die 1% verstand weer een vroom en godgewijd leven te leiden, totdat er vandaag of morgen weer precies hetzelfde gebeurt.

Geloven is een beperking

Gelovig zijn is een beperking. Want of je nu een christen bent, een moslim of een jood, een geloof is slechts een gedachte. En gedachten roepen beperkingen en grenzen op. Door gelovig te zijn zit je vast aan een bepaalde gedachte, aan een bepaald systeem. Maar door er bepaalde gedachten op na te houden leg je jezelf aan banden. Want ook al zijn je gedachten nog zo mooi, je zit er in gevangen. En een mooie gevangenis is nog altijd een gevangenis. Gedachten bepalen je houding, je acties en reacties, je theorieen en tenslotte ook datgene waar in je gelooft. Geloof is uiteindelijk gewoon een gedachte waar je aan gehecht bent. En als je ergens aan gehecht bent dan ben je altijd ergens vóór. Maar als je ergens vóór bent, dan ben je ook altijd ergens tegen. Dus wie niet vóór je is, is tegen je, wie niet pro is, is anti. Iedere gelovige leeft in zijn eigen wereldje en begrijpt niets van het wereldje van een ander geloof. Dit verklaart ook de strijd en de bloedige oorlogen die de verschillende geloven onderling voeren en gevoerd hebben.

De tereur van godsdiensten

Vanwege mijn godsdienstige opvoeding heb ik geleerd altijd tegen mezelf te vechten. Ik heb voortdurend de neiging tegen mijn eigen aard in te gaan. En door tegen mijn eigen aard in te gaan verdring ik al mijn natuurlijke instincten. Dit komt omdat mijn onderbewuste altijd de catechismus met zich meedraagt. De 'tien geboden' staan vlijmscherp in mijn harde schijf geprint. Maar alles wat godsdiensten verbieden, is nou juist datgene wat het leven nog enigszins de moeite waard maakt. Daarom zijn godsdiensten de grootste vijand van alles wat aangenaam is op deze aarde. Ze proberen een 'brave hendrik' van je te maken, ernstig en serieus. Miljarden mensen zijn zo geindoctrineerd, ze geloven dat het leven bestaat uit angst, lijden en misére. En dat is het ergste wat je kunt overkomen. Godsdiensten hebben misére voortgebracht voor de gehele mensheid. Geen godsdienst wil dat de mens hier op aarde gelukkig en vreugdevol is. Want als iedereen hier gelukkig zou zijn, wie is er dan nog geinteresseerd in hun verhaal over de hemel.