Maakt consumeren gelukkiger?

De generatie waartoe ik behoor is opgegroeid in een tijdperk waarin de inkomens alsmaar groeiden en de welvaart in toenemende mate steeg. Grote mogelijkheden dus voor zo iemand als ik die gek is op geld uitgeven. Maar ondanks dat ik in de loop van de jaren steeds meer ben gaan consumeren, heeft het mij niet gelukkiger gemaakt. Want ik vergelijk mezelf voortdurend met anderen, niet alleen op intellectueel en lichamelijk gebied, maar ook op financieel vlak. Daarom krijg ik altijd last van minderwaardigheidsgevoelens wanneer ik anderen zie met een veel hoger inkomen. Overigens blijkt dit fenomeen niet alleen beperkt tot mijzelf, het lijkt of de hele wereld worstelt met minderwaardigheidsgevoelens. Het verlangen om gelijk te zijn aan anderen speelt overal een cruciale rol. Om die reden heeft het communisme een grote invloed gehad, niet zozeer als economisch uitgangspunt, maar eerder als een psychologische troost voor degenen die zich minderwaardig voelen. Het streven naar gelijkheid blijkt een diepgewortelde behoefte te zijn in de menselijke psyché. We willen onszelf kunnen meten aan anderen en een gevoel van gelijkwaardigheid ervaren. Helaas kunnen materiële verworvenheden, zoals geld en status, nooit volledig aan deze behoefte voldoen, omdat er altijd iemand is die meer heeft. Hoe rijk je ook bent, er zal altijd iemand zijn die rijker is. Conclusie: Het verband tussen geld, status en minderwaardigheidsgevoelens kan een uitdaging zijn in een wereld waar vergelijken vaak centraal staat. Het begrijpen van onze diepgewortelde wens om gelijk te zijn aan anderen is een stap in de richting van een meer vervullend leven. Geluk vinden we niet louter in materiële bezittingen, maar vooral in onze relaties, groei en dankbaarheid voor wat we hebben.