donderdag

Tijd

Tijd bestaat voor mij uit gisteren, vandaag en morgen. Maar is dat werkelijk zo? Strikt genomen is gisteren slechts een herinnering die in mijn gedachten leeft. En kan morgen ook niet anders dan een gedachte zijn, want morgen moet nog komen. Dus als ik direct naar de psychologische tijd in mezelf kijk, zie ik dat zowel gisteren als morgen slechts gedachten zijn. Of ik denk wat er gisteren gebeurd is of ik denk wat er morgen zou kunnen gebeuren. Dus als ik in gedachten ben verwijder ik mezelf van de werkelijkheid van vandaag. Juist die verwijdering schept tijd. Want vandaag is geen gedachte , maar de werkelijkheid en die is tijdloos, op dat moment is er geen gedachte. Dus eigenlijk is vandaag alles wat er is. Want een gedachte die over gisteren of morgen gaat kan alleen vandaag voorkomen. Alles gebeurt vandaag, nu, van moment tot moment . Door mijn denken, die voortdurend tijd creeert, verwijder ik mezelf van het huidige moment. En de vraag is nu : waarom doe ik dat?