Mijn hele leven staat in het teken van wachten. Ik wil het
leven niet tegemoet treden zoals het nu is. Ik wil de werkelijkheid niet echt
leren kennen. Daarom wacht ik totdat mijn verlangens werkelijkheid zijn
geworden. Maar elk verlangen roept weer een ander verlangen op Al schep ik nog
zoveel verlangens, geen daarvan bereikt ooit de finish. Verlangens beloven van
alles maar brengen blijkbaar nooit iets. Want in mijn verlangens verkeer ik in
een diepe slaap/droomtoestand. Verlangens spelen zich altijd af in de toekomst
en dat is de oorzaak van mijn wachten. Verlangens zijn niet de werkelijkheid.
Want de werkelijkheid is nooit in de toekomst, het is altijd hier-en nu. Maar
toch blijf ik wachten. Wachten totdat ik gelukkig ben met wat ik heb en tevreden
met wat ik ben. Kortom wachten totdat al mijn verlangens zijn vervuld. Als ik
blijf wachten totdat al mijn wensen vervuld zijn, dan kan ik echter wachten
totdat ik een ons weeg.
