Ik ben liever met gisteren of morgen bezig dan met het
huidige moment. Want in het huidige moment komt er een onbestemd gevoel van
angst, onrust en ontevredenheid over me heen. Dit komt omdat alles wat ik
eigenlijk ben, maar nooit heb willen zijn daar onder verborgen zit. Al mijn
onzekerheid, faalangst, minderwaardigheidsgevoelens, verdriet, lusteloosheid,
eenzaamheid, machteloosheid, hopeloosheid, zinloosheid en allerlei vage,
sombere, onbestemde angstgevoelens zitten daar onder verstopt. Door mijn verzet,
ontkenning en ontwijking zijn deze gevoelens in mijn binnenwereld tot stilstand
gekomen. Ze zijn daar als het ware bevroren, onbewust geworden en dus ver weg
van de buitenwereld .Waardoor ze niet meer in contact staan met de werkelijkheid
van het huidige moment. Dat is dan ook de reden dat ik deze gevoelens alleen nog
kan waarnemen als vage angst, onrust en ontevredenheid, maar soms ook als een
leegte, een niets, een gevoel van niemand zijn. Op die manier heb ik het huidige
moment tot mijn grootste vijand gemaakt..
