De meeste mensen zijn er heilig van overtuigd dat als ze de negatieve kant van zichzelf zouden kunnen laten verdwijnen, de hemel op aarde zou verschijnen.Want de hemel is voor ons de plek waar alle positieve helften naar toegaan en de hel is de plaats waar alle negatieve helften terechtkomen .Hier ligt ook de tendens om positief te gaan denken. Maar waarom zouden we positief moeten denken? Positief denken doen we immers alleen als we negatief zijn. Waarom zouden we anders positief moeten denken? Maar wat mij betreft is het verdringen van de ene kant ten gunste van de andere kant een doodlopende weg. Het is goed om negatief van positief te onderscheiden, maar het is onmogelijk ze te scheiden. Doe je dat toch, dan lijkt dat op een poging om de twee uiteinden van een elastiekje te scheiden. Je kunt steeds harder trekken, maar er komt een moment dat er iets knapt.
