Zoals al vaker opgemerkt zoek ik wanhopig naar welzijn en
vervulling.Hoe meer ik er niet in slaag dit te vinden hoe wanhopiger ik me ga
richten op een doel in mijn leven. Maar ook mijn doelen worden steeds schaarser
en ongrijpbaarder.Het feit dat het voor mij steeds moeilijker wordt om
bevrediging te vinden maakt mij gespannen en bang. Daarom verlang ik steeds meer
naar manieren om mijn spanningen en angsten te doen verdwijnen. Vandaar dat ik
koortsachtig op zoek ben naar middelen om de toenemende stress te verzachten.
Soms bedwelm ik mijn stress met alcohol, nicotine of met een joint. Maar soms
wil het ook nog wel eens helpen om me vol te stouwen met chips, borrelnootjes of
andere maagdempers. Elke prikkel die ik krijg van bovengenoemde middelen is als
het ware een bedwelming. Wanneer ik nu mijn eigen leven als toeschouwer waarneem
zie ik dat het niets anders is dan een roes. Er is op dit moment niets
bedwelmender dan mijn eigen leven. En het ergste van alles is dat het mij ook
niet de verlangde bevrediging zal geven
