Ik ben een ambitieuze, gemotiveerde doelzoeker. Wat mij
betreft is ambitie niets anders dan proberen de zin van het leven te ontdekken.
Daarom ben ik altijd onderweg naar een doel, wat dat doel ook moge zijn..
Vandaag is voor mij uitsluitend een middel om morgen mijn doel te bereiken. Elke
dag maak ik mezelf wijs dat dit niet het werkelijke leven is, maar dat het echte
leven nog moet komen. Dat op een zekere dag, wanneer ik me doel bereikt heb het
allemaal anders zal worden. Op die dag zal er een nieuwe gelukkige tijd
aanbreken die mij veel voldoening zal schenken, en verdwijnt dat nare lege
gevoel van binnen. Maar helaas de realiteit blijkt anders. Want zogauw mijn doel
werkelijkheid is geworden kom ik tot de teleurstellende conclusie dat het mij
weer niet gebracht heeft wat ik er van verwachtte. Dus kies ik weer een ander
doel. Zo blijft er altijd wel een doel aan de horizon. Op die manier blijf ik
maar achter mijn doelen aan rennen, maar hoe hard ik ook ren de afstand wordt
niet kleiner. Er blijft altijd een kloof bestaan, een groot gat. Het gat van de
zinloosheid
