De zee & De golven

Soms kan de zee kalm en vredig zijn, terwijl het tijdens een storm hevig in beroering is, met hoge woeste golven. Toch, als de storm gaat liggen, verdwijnen de golven en blijft alleen de zee over. Op vergelijkbare wijze kunnen we naar onszelf kijken. Als mens hebben we emoties, gedachten en gevoelens, vergelijkbaar met de golven op het oppervlak van de zee. Soms kunnen deze emoties turbulent zijn en lijkt het alsof ze ons helemaal beheersen. Maar in onze diepste kern, in de essentie van ons wezen, bestaan we als puur bewustzijn - zoals de kalme diepte van de zee die onbewogen blijft, ongeacht de golven daarboven. Wanneer we geconfronteerd worden met uitdagingen en stormachtige periodes in ons leven, lijken we soms volledig op te gaan in onze emoties en gedachten. Het kan voelen alsof we volledig identificeren met deze bewegingen van de geest. Maar net zoals de zee onveranderlijk blijft onder de golven, blijft ons bewustzijn constant, onaangetast door de stormachtige golven van de geest. In de diepte van ons bewustzijn vinden we een rustpunt, een plek van innerlijke stilte waar geen enkele beweging te bespeuren valt. We worden minder vatbaar voor de turbulentie van het leven, omdat we weten dat onder alle golven van ervaringen en emoties het kalme bewustzijn altijd aanwezig is. Het is vanuit deze plek van kalmte en stabiliteit dat we in staat zijn om helderder te zien en te begrijpen wat er zich aan de oppervlakte afspeelt. Als we leren om niet volledig op te gaan in de golven van emoties en gedachten, maar in plaats daarvan ons bewustzijn als basis te erkennen, kunnen we meer vrede en evenwicht vinden. .