Mensen hebben een grote angst voor de dood. Bang voor wat er komen gaat of juist voor wat er niet meer zal zijn. En terecht, want uiteindelijk zijn we niet meer dan een vluchtige manifestatie, een zeepbel die elk moment uit elkaar kan spatten. Angst voor de dood zorgt er voor dat we op zoek gaan naar iets dat levend zal blijven. Iets dat onsterfelijk en eeuwig is en dat ons voorbij de dood zal voeren. Godsdiensten hebben daar handig op ingespeeld door een hiernamaals te scheppen. Een hiernamaals in de vorm van de hemel en de hel , waar het leven eeuwig is. Daarom worden mensen uitsluitend godsdienstig uit angst voor de dood. Niet het leven brengt ons er toe om godsdienstig te zijn Want als het leven eeuwig zou zijn, wanneer we onsterfelijk zouden zijn heeft geen mens nog belangstelling voor wat voor godsdienst dan ook. Bovendien als de dood niet zou bestaan, wat heeft het dan nog voor zin om een hiernamaals te scheppen. Dus zou je kunnen zeggen dat alle godsdiensten hun bestaansrecht te danken hebben aan de dood
