In het verleden heb ik eens een coach bezocht. Want ik had gehoord dat coaches je graag willen helpen als je een probleem hebt. Maar mijn coach bleek een uitzondering te zijn. Hij wilde mij namelijk niet helpen. Aanvankelijk dacht ik meteen dat dit kwam omdat ik een te zwaar en hopeloos geval was. Toch bleek dat niet echt de rede te zijn. Nadat ik mijn probleem op tafel had gelegd, vertelde hij mij helaas niet te kunnen helpen omdat hij met het zelfde probleem zat. Hij bevond zich in het zelfde schuitje als ik, hij leed aan dezelfde kwaal. Ik was diep getroffen door de eerlijkheid van deze coach. Want over het algemeen reduceren coaches je tot 'patient' en zijn zij de 'genezers'. Maar wat voor mijn coach geld is natuurlijk ook van toepassing voor alle coaches. Zij lijden stuk voor stuk aan dezelfde 'ziekte' als jij en ik. Ook al zijn zij daar niet zo openhartig over als mijn coach dat was, maar ergens weten ze dat natuurlijk wel. Iemand die nog steeds met zijn eigen 'ziekte' te kampen heeft, kan onmogelijk hulp bieden. Want ook al heb je alle boeken gelezen over de (eigen-aardig)heden van de mens dan betekent dat nog niet dat je anderen kunt helpen. Zolang die kennis nog geen eigen ervaring is, wil dat zeggen dat al dit weten alleen maar geleende wijsheid is. Coaches lijden aan dezelfde problemen waar zij anderen bij proberen te helpen Alleen iemand die zelf geen problemen heeft kan anderen helpen. Iemand die geen problemen heeft kan zichzelf doorzien en is daarom ook in staat anderen te doorzien. Coaches zijn alleen technici die wat uit boeken hebben geleerd Als ze oprecht zijn weten ze dat ze niemand kunnen helpen .
