De belangstelling voor meditatie is de laatste jaren enorm. We worden overspoeld met meditatiemethoden, cursussen en retraites. Maar wat is nu eigenlijk meditatie? Elke verklaring die je er aan probeert te geven komt in het gunstigste geval niet verder dan een wat vage benadering van datgene wat meditatie in wezen is. Ik geef enkele voorbeelden: 'Je wordt door meditatie niet iemand anders, maar degene die je altijd al was'. 'Meditatie is een toestand van zuiver bewustzijn zonder inhoud'. 'Bij meditatie is er niets binnen en niets buiten je'. 'Met meditatie wordt 'God realiteit', enzovoort. Dus wil je echt weten wat meditatie is dan moet je het zelf in de praktijk brengen. Hier volgen mijn ervaringen. De praktijk van het mediteren bestaat over het algemeen in het beoefenen van gewaarzijn en zeker in het begin voornamelijk uit het bestrijden van de geest. Maar als je doorzet kun je de geest met veel moeite enigszins bedwingen. Daarna ontstaan er aangename of onaangename bijwerkingen. Een van de prettigste bijwerkingen vindt ik, is dat je lichaam zich ontspant, maar meestal val ik dan in slaap. Dit wordt over het algemeen spiritueel niet gewaardeerd. In een meditatiegroep is overigens niemand beklagenswaardiger dan degene die in slaap valt én snurkt. Maar als je doorzet kun je na verloop van tijd gewaarzijn en ontspannen zonder in slaap te vallen. Dat is nog prettiger, met als gevolg dat je helemaal in de ervaring opgaat Totdat je na enige tijd tot de ontdekking komt dat je niet geslapen hebt, maar niet kunt beschrijven wat er precies gebeurt is. Je lichaam was wakker, maar er was niemand thuis. Eigenlijk een interessante gebeurtenis, maar 'spiritueel' minder interessant. Want er valt niets over te vertellen aan je vrienden, omdat je in de vergetelheid bent weggezakt. Maar na vele jaren dagelijks twee uur oefenen kun je dan eindelijk gewaarzijn en wakker blijven. Je bent nu op een belangrijk niveau gekomen, maar helaas is dit meestal niet aangenaam. Nu blijkt dat het in slaap vallen niet voor niets was. Want zo kon je ontsnappen aan wat er gebeurt als je gewaar bent en niet in slaap valt. Vaak komt dan alles naar boven wat in het verleden niet wáár mocht zijn. De kraan staat nu open en alles stroomt ongevraagd en ongewenst naar buiten. Ook kunnen allerlei lichamelijke verschijnselen zich voor doen Dit is meestal onaangenaam en zeer beangstigend. Ik zal je de details besparen. De weinige mediteerders die dit soort ervaringen krijgen zijn zij die er niet alleen maar over praten en lezen, maar er jarenlang helemaal voor gaan. Maar op dat moment hield ik het voor gezien. Ik had genoeg van al dat gedoe en besloot om iets zinvols met mijn leven te gaan doen. Er zijn ook mediteerders die dit soort ervaringen niet kunnen integreren. Zij raken uit balans en komen tenslotte bij een psychiater terecht om hun oude wereld te herstellen. Anderen voelen zich juist erg aangetrokken door dit spektakel, en vinden het zo interessant dat ze de rest van hun leven er over blijven vertellen, aan iedereen die het maar wil horen. Ik geef toe, soms is het interessant, maar dat is televisie ook. De toegevoegde waarde is wat mij betreft ongeveer gelijk aan televisie. Wanneer je besluit om te gaan mediteren is dat meestal omdat je verlangt anders te zijn, zoals je nu bent. Het is dan ook zeer ontnuchterend om te constateren dat je weer terug bent bij af. Maar dat is vertrouwd, dus daar raak je weer snel aan gewend.. En ik weet niet hoe het komt, maar er is daarna niets zo fijn als een lekker dutje te doen. Uiteraard geen 'spiritueel' dutje, want je mag er heerlijk bij snurken.
